Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Πώς και πότε πρέπει να επιλέγεται ο παιδίατρος;



Το πώς και πότε να βρει κανείς  ένα καλό παιδίατρο, είναι ένα ερώτημα που έχουν συχνά οι μητέρες που θα αποκτήσουν το πρώτο τους παιδί. Φυσικά, όλοι οι γονείς θέλουν, τα παιδιά τους να έχουν την καλύτερη δυνατή ιατρική φροντίδα. Προσοχή όμως:  Υπάρχει ένα μέρος των γονιών που παρ’όλες  τις γνώσεις τους όσο αφορά την ιατρική φροντίδα του παιδιού τους, υστερούν σε τεχνικές γνώσεις.
Ο παιδίατρος είναι αυτό που λέμε ο γιατρός του σπιτιού για τα μικρά παιδιά και τους νέους ανθρώπους. Από τη γέννηση μέχρι την ηλικία των 18 ετών, και ακόμα περισσότερο, θα πρέπει να είναι η πρώτη επαφή για τους νεαρούς ασθενείς.
Οι σπουδές στην ιατρική συνήθως διαρκούν τουλάχιστον έξι χρόνια. Μόνο δύο στους πέντε φοιτητές ολοκληρώνουν το πρόγραμμα σε αυτή την περίοδο.
Ο μακρύς δρόμος προς την ειδικότητα της παιδιατρικής
Η εκπαίδευση της ιατρικής ειδικότητας της Παιδιατρικής διαρκεί άλλα τέσσερα χρόνια. Μέχρι να ονομαστεί κάποιος παιδίατρος ,μετά από την επιτυχία σε εξετάσεις, περνούν δηλαδή τουλάχιστον  δέκα χρόνια από την αρχή των σπουδών. Και βάζουμε ακόμα ένα χρόνο αν κάποιος χρειαστεί στην αρχή να μάθει μια ξένη γλώσσα αν επιλέξει αλλόφωνο πανεπιστήμιο. Και εδώ  εξαρτάται σε ποιο πανεπιστήμιο, σε ποια χώρα και φυσικά πόσο δύσκολες είναι οι σπουδές στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
Μετά υπάρχουν και οι υποειδικότητες της παιδιατρικής. Δηλαδή περαιτέρω εκπαίδευση σε εξειδικευμένους τομείς που δίνουν στον παιδίατρο πιο ευρύ φάσμα γνώσεων πού αναμφισβήτητα θα βοηθούν διαχρονικά το παιδί μας. Μερικές από αυτές είναι η νεογνολογία,παιδοκαρδιολογία,παιδοογκολογία,παιδοαιματολογία,παιδονεφρολογία κλπ. Αυτό δείχνει πόσο πολύπλοκη και εκτεταμένη είναι μια τέτοια πορεία μάθησης.
Πώς μπορώ να βρω έναν καλό παιδίατρο – Λίστα ελέγχου
Μερικοί γονείς βασίζονται στην εμπειρία  άλλων γονιών. Η ιατρική κατάρτιση ενός γιατρού, δεν μπορεί εύκολα να αξιολογηθεί. Ωστόσο, οι γονείς που έχουν επισκεφθεί με τα παιδιά τους κάποιο ιατρείο, αξιολογούν τις οργανωτικές πτυχές, όπως τα έγκαιρα ραντεβού, την καθαριότητα ή την επικοινωνία με τα άτομα που δουλεύουν εκεί , και κοινοποιούν τις πληροφορίες αυτές σε άλλους.
Τα ακόλουθα σημεία θα πρέπει να σας βοηθήσουν να βρείτε το σωστό παιδίατρο:
§  Επιστημονική κατάρτιση
Η πρώτη επαφή με έναν επιστήμονα είναι το βιογραφικό του, ο κόπος δηλαδή που κατέβαλε ή ακόμη καταβάλλει για να εκπαιδευτεί σε υψηλό επίπεδο και άρα να μπορεί να βοηθήσει το παιδί μας.
 
Βασικά πρέπει να διαβάσουμε σωστά το βιογραφικό. Πολλοί γιατροί αρέσκονται σε μακροσκελή και ανούσια βιογραφικά, ιδίως αυτοί που δεν έχουν σημαντικά πράγματα να συμπεριλάβουν σε αυτό. Λίστες από συνέδρια που επισκέφθηκαν, άσχετες με το αντικείμενο δράσεις, πομπώδεις τίτλοι, γνώσεις περί παντός επιστητού. Είναι εύκολο να "χαθείς" σε ένα "κουτοπόνηρο" βιογραφικό.
Μας ενδιαφέρουν:
Το Πανεπιστήμιο από το οποίο ο γιατρός έχει αποκτήσει το πτυχίο της Ιατρικής. Οι ιατρικές σχολές των Ελληνικών Πανεπιστημίων είναι ψηλού επιπέδου. Οι ιατρικές σχολές του εξωτερικού αυτονόητα εμφανίζουν πολύ μεγάλες αποκλίσεις και δεν είναι δυνατό να αποφανθεί κανείς συνολικά για αυτές. Ομως πανεπιστήμια της Γερμανίας, Αυστρίας, Μ.Βρεττανίας η άλλων χωρών με ιστορία στο χώρο της ιατρικής αναμφισβήτητα υπερέχουν.
 Η κλινική στην οποία ειδικεύθηκε/εξειδικεύθηκε ο γιατρός. Οι διαφορές  είναι μεγάλες μεταξύ Αθηνών-Θεσσαλονίκης και της υπόλοιπης επαρχίας η μεταξύ των υπόλοιπων χωρών.
Το ερευνητικό έργο του γιατρού. Συνίσταται στην ύπαρξη διδακτορικής διατριβής, η οποία προϋποθέτει ένα μίνιμουμ 2-3 ετών σοβαρής ακαδημαϊκής ενασχόλησης, και στην δημοσίευση επιστημονικών άρθρων σε  έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Περαιτέρω εξειδίκευση/πιστοποιημένη ενασχόληση του ιατρού με αντικείμενα της Παιδιατρικής που μας ενδιαφέρουν άμεσα για το δικό μας παιδί. (πχ. έχω ένα εξαιρετικής προωρότητας νεογνό ; Θα εμπιστευτώ αρχικά έναν νεογνολόγο. Έχω ένα παιδί με ευαισθησία στο αναπνευστικό ; Ένα παιδί με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια ;¨Ενα παιδί με αιματολογικά ή ογκολογικά προβλήματα? Θα αποταθώ σε κάποιον που έχει εξειδίκευση στο συγκεκριμένο αντικείμενο. Θα προτιμήσω κάποιον περισσότερο ειδικό που έχει εργαστεί σε ένα αντίστοιχο τμήμα επάνω σε αυτά τα αντικείμενα.) 
Δεν είναι καθόλου κακό να ζητήσουμε από τον παιδίατρο μας πληροφορίες για το βιογραφικό του, όπως θα κάναμε ενδεχόμενα σε κάποια άλλη επαγγελματική μας συναλλαγή. Θεωρούμε ότι όλοι οι συνάδελφοι επιβάλλεται εν έτη 2016-7 να έχουν την δική τους σελίδα στην οποία να αναγράφεται συνοπτικά αλλά με σαφήνεια το WHO IS WHO του καθενός.
§  Οργάνωση
Ø  Ίσως η πιο σημαντική πτυχή εκτός από την επαγγελματική επάρκεια είναι η εγγύτητα του παιδιατρείου με το τόπο διαμονής του παιδιού. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κάθε λεπτό μετρά, ακόμη και αν ο γιατρός θα χρειαστεί να εξετάσει ένα παιδί στο σπίτι του. Ιδανικό επίσης είναι και η διάθεση χώρων στάθμευσης.
Ø  Τα ραντεβού πρέπει να τηρούνται γενικά ,προκειμένου να αποφευχθεί η άσκοπη αναμονή. Αν πρέπει οι γονείς να περιμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να δεί ο γιατρός  το παιδί τους, αυτό είναι ένα σημάδι  κακής οργάνωσης. Επίσης ο γιατρός θα πρέπει να μπορεί να εξετάσει ένα παιδί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτό να γίνεται κατανοητό.
Ø  Το ιατρείο θα πρέπει να είναι καθαρό και τακτοποιημένο. Για να γεφυρωθεί ο  χρόνος αναμονής, θα πρέπει να είναι διαθέσιμος ένας παιδότοπος με παιχνίδια, παιδικά βιβλία και άλλα συναφή αντικείμενα.
Ø  Στους χώρους του ιατρείου πρέπει να επικρατεί, μια επαγγελματική αλλά φιλική ατμόσφαιρα. Αν υπάρχει άλλο προσωπικό, όπως γραμματείς, θα πρέπει να κάνουν καλή εντύπωση για να μπορεί να αναπτυχθεί πιο εύκολα η εμπιστοσύνη του γονέα και του παιδιού.
Ø  Ο παιδίατρος θα πρέπει να είναι καλός με τα παιδιά, να "μπορεί". Ένας εξυπηρετικός, φιλικός χαρακτήρας είναι στα θετικά του γιατρού. Οι γονείς θέλουν μεγάλη προσοχή, ειδικά από τον παιδίατρο τους. Θα πρέπει να ακούει το παιδί και τους γονείς του, και να απαντά στις ανησυχίες τους.
Ø  Ένας γιατρός χρειάζεται κάποιο χρόνο για την σωστή εξέταση του παιδιού. Δεν θα πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι βιάζεται και θέλει να ξεμπερδεύει γρήγορα.
Ø  Ένας παιδίατρος  πρέπει να ενεργεί με αυτοπεποίθηση και να ηρεμεί τους γονείς η και τα παιδιά που είναι ανήσυχα.
Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό:
§  Ανθρώπινη πλευρά
Δεν θα μπορούσε παρά να είναι μείζονος σημασίας σε μια τόσο ανθρωποκεντρική ειδικότητα. Πρέπει σαν άνθρωπος να μας εμπνέει εμπιστοσύνη. Πρέπει το ενδιαφέρον του παιδιάτρου να είναι ειλικρινές αλλά και ο ίδιος ειλικρινής και συνεπής απέναντι σε αυτά που πρεσβεύει. Η άριστη συνεργασία παιδιάτρου-γονέων προς όφελος του παιδιού προϋποθέτει ένα μίνιμουμ κοινής αισθητικής και φιλοσοφίας. (πχ. Προσωπικά αδυνατούμε να φανούμε χρήσιμοι σε γονείς που αρνούνται κάθετα να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ή σε μητέρες που θεωρούν ότι "εαν το παιδί δεν πάρει πολλά φάρμακα δεν θα γίνει καλά"). Υπάρχουν βεβαίως παιδίατροι που δεν αφήνουν "τίποτα να πέσει κάτω". Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σας τονίσω ότι είναι σημαντικό να αποφύγουμε έναν πονηρό/μια πονηρή παιδίατρο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός, όπως και κάθε παιδί. Σε όλες τις περιπτώσεις, συνεκτιμούμε τις παραμέτρους και η ιδανική λύση είναι να κάνουμε μια επίσκεψη ειδικού σκοπού (γνωριμίας) με 2 εως 3 παιδιάτρους (θεωρώ αυτονόητα χωρίς αμοιβή) ούτως ώστε να αποφασίσουμε σωστά.

Φιλική συμβουλή : Μην συμβιβάζεστε σε θέματα που αφορούν το παιδί σας, "στα λίγα". Αναζητείστε αυτό που του αξίζει, δηλαδή το καλύτερο με βάση τα αντικειμενικά αλλά και τα προσωπικά σας κριτήρια.
Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

Φυσιολογικές καταστάσεις στα παιδιά


  • Αν το μωρό  σας έχει γεννηθεί με το κεφάλι του λίγο παραμορφωμένο,
  • Αν τις πρώτες μέρες της ζωής του τα ματάκια του είναι φουσκωμένα και κολλούν,
  • Αν το δέρμα του είναι λίγο κίτρινο και έχει διάφορα  εξανθήματα,
  • Αν η αναπνοή του είναι γρήγορη και ακανόνιστη,
  • Αν η μύτη του κάνει θόρυβο, φταρνίζεται συχνά και έχει λόξυγκα,
  • Αν βγάζει λίγο γάλα και έχει πολλές κενώσεις,
  • Αν οι μαστοί και τα γεννητικά του όργανα είναι φουσκωμένα και  ο  ομφαλός του πεταχτός,

Τότε έχετε…… ένα τελείως φυσιολογικό και υγιέστατο μωρό. Χαρείτε το.

ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ  ΣΑΣ
Το νεογέννητο μωρό σας είναι μοναδικό,  δεν θα βρείτε όμοιο του  σε ολόκληρο τον κόσμο, όσο και αν ψάξετε. Έχει το δικό του DNA. Όπως η εμφάνιση του είναι μοναδική, μοναδικά θα είναι και τα ψυχικά, πνευματικά και κινητικά του χαρακτηριστικά.
Η γέννηση του προκαλεί συγκίνηση και ενθουσιασμό και ο ερχομός του φέρνει μια ευχάριστη αλλαγή στην οικογένεια. Γνωρίστε το.

1.    ΚΕΦΑΛΗ
Η δίοδος της κεφαλής από το γεννητικό σωλήνα σε ένα φυσιολογικό τοκετό μπορεί να προκαλέσει τις πιο κάτω παραμορφώσεις. Μη ανησυχείτε όλες θα εξαφανιστούν μέσα σε λίγες μέρες ή εβδομάδες.

  •  Η προκεφαλή είναι ένα διάχυτο οίδημα (πρήξιμο) στην κορυφή του κεφαλιού, και οφείλεται στην πίεση που δέχεται κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού, ιδίως όταν αυτός είναι παρατεταμένος.Εμφανίζεται αμέσως μετά τη γέννηση και υποχωρεί τα επόμενα 1-2   24ωρα.

                                                                                             Προκεφαλή
·      

  •  Το κεφαλαιμάτωμα είναι μια μαλακή διόγκωση συνήθως στη μια πλευρά του κεφαλιού και δεν επεκτείνεται στην άλλη πλευρά λόγω των ραφών του κρανίου. Πιο σπάνια αφορά και τις δύο πλευρές του κρανίου. Οφείλεται στη συλλογή αίματος κάτω από το περιόστεο, κυρίως αν στον τοκετό χρησιμοποιήθηκε εμβρυουλκός ( βεντούζα). Στη ψηλάφηση κλυδάζει δηλαδή μοιάζει με ένα μικρό μπαλόνι γεμάτο νερό. Εμφανίζεται 1-2 ημέρες μετά τον τοκετό και εξαφανίζεται σε μερικές μέρες ή εβδομάδες.


                                                                                           Κεφαλαιμάτωμα



·         Το Αιμάτωμα κάτω από την επικράνιο απονεύρωση αφορά τη συλλογή αίματος σε ολόκληρο το κεφάλι κάτω από την επικράνιο απονεύρωση και συνήθως εμφανίζεται μετά από εμβρυουλκία, ή οξύ τοκετό. Στην περίπτωση αυτήν, η “απώλεια” αίματος είναι πιο μεγάλη και μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένο ίκτερο ή αναιμία.

  • ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΡΑΦΕΣ
Πάνω στο κεφάλι του νεογνού παρατηρούνται δύο μαλακά σημεία. Το ένα στο πάνω και μπροστινό μέρος που λέγεται πρόσθια πηγή, και το άλλο στο πίσω μέρος που λέγεται οπίσθια πηγή.
Η φύση έχει προβλέψει, τα οστά του κρανίου να μην είναι ενωμένα μεταξύ τους, αλλά ανάμεσα τους να υπάρχουν οι πηγές και οι ραφές. Αυτό είναι απαραίτητο:
 ·         - Για να μπορούν το οστά να πιέζονται και να αλλάζουν σχήμα, ώστε να γίνεται πιο εύκολη η δίοδος δια μέσου του γεννητικού σωλήνα και έτσι να αποφεύγονται οι τραυματισμοί κατά τη διάρκεια του τοκετού.

·           Για να μπορεί να μεγαλώσει και αναπτυχθεί ο εγκέφαλος του παιδιού που όπως είναι γνωστό αναπτύσσεται ραγδαία τους πρώτους 18-24 μήνες.
Η πρόσθια πηγή κλείνει συνήθως στην ηλικία των 18-20 μηνών και η οπίσθια στην ηλικία των 3-5 μηνών.
Πολλά φυσιολογικά νεογνά γεννιούνται με μεγάλες πηγές (πρόσθια και οπίσθια) και πλατιές ραφές ιδίως η μεσαία. Μην ανησυχήσετε είναι φυσιολογικό. Όταν όμως  η περίμετρος της κεφαλής υπερβαίνει το 97% του κανονικού, η πρόσθια πηγή προβάλλει και πάλλεται πρέπει να αποκλεισθεί ο υδροκέφαλος. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχουμε πρόωρη σύγκλειση των ραφών (κρανιοσυνόστεωση). Σ΄ αυτές τις περιπτώσεις παρακολουθείται ο ρυθμός αύξησης της περιμέτρου της κεφαλής, γίνεται περαιτέρω έρευνα και παραπομπή στον ειδικό.




  • ΠΕΡΙΜΕΤΡΟΣ ΚΕΦΑΛΗΣ
Σε τελειόμηνα νεογνά η περίμετρος του κεφαλιού είναι 35 εκ, για τα αγόρια και 34 εκ. για τα κορίτσια. Η μέτρησή της περιμέτρου της κεφαλής κατά τα πρώτα 2 χρόνια , γίνεται κατά τακτά χρονικά διαστήματα και έχει μεγάλη σημασία, διότι μετρώντας το κεφάλι, στην ουσία διαπιστώνουμε αν ο εγκέφαλος του βρέφους αναπτύσσεται φυσιολογικά. Έτσι αναμένουμε ότι το κεφάλι θα μεγαλώσει 4-5 εκ. το 1ο τρίμηνο, 3-4 εκ. το 2ο, 2 εκ. το 3ο και 1 εκ το 4ο τρίμηνο. Στην ηλικία του ενός  έτους το κεφάλι του βρέφους είναι περίπου 46-47 εκ. Μην ανησυχήσετε αν είναι λίγο πιο μεγάλο ή λίγο πιο μικρό,  γιατί το μέγεθος της κεφαλής εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από την κληρονομικότητα.

Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη είναι η κεφαλή του μωρού αλλά ο ρυθμός της ανάπτυξης της.
Ο λαιμός στα νεογνά και τα βρέφη είναι κοντός και δίνει την εντύπωση ότι το κεφάλι στηρίζεται απευθείας πάνω στους ώμους. Λόγω του ότι η περιοχή αυτή δεν αερίζεται ικανοποιητικά μπορεί να παρουσιάσει δερματίτιδα ή ακόμα και μυκητίαση, γι αυτό ελέγχετε τακτικά το λαιμό του βρέφους σας.


  • ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΒΛΕΦΑΡΑ
Οίδημα των βλεφάρων
Όταν γεννηθεί ένα μωρό τα βλέφαρα του είναι οιδηματώδη (φουσκωμένα). Στη πραγματικότητα το οίδημα αφορά όλο το σώμα. Στα βλέφαρα όμως είναι πιο εμφανές διότι είναι ο πιο λεπτός και ευαίσθητος ιστός του σώματος. Το οίδημα αυτό, τις επόμενες μέρες αποβάλλεται,  γι αυτό εξ’ άλλου το νεογνό χάνει βάρος τις πρώτες μέρες της ζωής του. Συχνά οι γονείς παραπονούνται ότι το ένα μάτι είναι μικρότερο από το άλλο. Αυτό οφείλεται στο οίδημα του βλεφάρου στο ένα μάτι, λόγω βαρύτητας και εξαρτάται σε ποια πλευρά έχει κοιμηθεί το μωρό.

                                                                                      Οιδηματώδη βλέφαρα



Μικρές αιμορραγίες στα μάτια
Συχνά μετά από ένα φυσιολογικό τοκετό παρατηρούνται μικρές  αιμορραγίες στο άσπρο των ματιών. Οφείλονται στη πίεση που δέχεται το κεφάλι κατά τη διάρκεια του τοκετού. Δεν πρέπει να ανησυχήσουν οι γονείς γιατί δεν έχουν καμιά επίπτωση στη όραση και σε μερικές θα εξαφανιστούν.



Οφθαλμία των νεογνών (Νεογνική επιπεφυκίτιδα)
Εμφανίζεται τη πρώτη εβδομάδα της ζωής και οφείλεται σε μόλυνση των ματιών όταν το νεογνό περνά δια μέσου του κόλπου, που όπως είναι γνωστό περιέχει πολλά μικρόβια. Τα βλέφαρα έχουν οίδημα, κολλούν και υπάρχουν εκκρίσεις πύου από τα μάτια. Η κατάσταση αυτή υποχωρεί με τον καθαρισμό των βλεφάρων με χαμομήλι και τη χορήγηση αντιβιοτικών αλοιφών ή σταγόνων. Εάν επιμένει  πιθανό να υπάρχει απόφραξη του ρινοδακρυϊκού  πόρου. 



Απόφραξη του ρινοδακρ
υϊκού πόρου
Ο ρινοδακρυϊκός πόρος είναι ένας μικρός σωλήνας που παροχετεύει τα δάκρυα από τα μάτια στη μύτη. Σε περίπου 1 στα 20 νεογνά ο πόρος αυτός είναι κλειστός ή στενός με αποτέλεσμα τα μάτια να μολύνονται και να παρουσιάζουν οίδημα, κοκκίνισμα και πυώδεις εκκρίσεις.

 Στα πιο πολλά βρέφη γίνεται αυτόματη διάνοιξη του πόρου τους πρώτους 3 μήνες της ζωής. Σε μικρότερο ποσοστό η αυτόματη διάνοιξη γίνεται μεταξύ 3ου  και 10ου  μηνός.

Αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικές σταγόνες ή αλοιφές και μαλάξεις  στην εσωτερική πλευρά των ματιών.
Ψευδοστραβισμός
Είναι η κατάσταση κατά την οποία τα μάτια του νεογνού, ενώ δεν έχουν κανένα πρόβλημα αλληθωρίζουν και οφείλεται στο ότι η μύτη είναι αποπεπλατυσμένη στη βάση της και υπάρχει επίκανθος δηλαδή μια πτυχή των βλεφάρων στην εσωτερική γωνία των ματιών με αποτέλεσμα να δίνεται η εντύπωση του στραβισμού.

Η εικόνα του “στραβισμού” βελτιώνεται σταδιακά μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής και εξαφανίζεται τελείως στη ηλικία των 2-3 χρονών.
Συνηθισμένες ερωτήσεις 
Βλέπει το μωρό μου;
Ναι. Η αίσθηση της όρασης όμως δεν είναι τέλεια. Η επεξεργασία των οπτικών πληροφοριών που δέχονται τα μάτια γίνεται στο πίσω μέρος του εγκεφάλου, στον ινιακό λοβό. Η διαδικασία αυτή  χρειάζεται κάποιο χρόνο για να  τελειοποιηθεί.

Έτσι τα νεογέννητα απλώς αντιδρούν στο έντονο φώς κλείνοντας τα βλέφαρα, και δεν μπορούν να αναγνωρίσουν αυτά που βλέπουν. Με τη πάροδο των ημερών ανέχονται καλύτερα το φώς και στην ηλικία των 4-8 εβδομάδων αρχίζουν να παρακολουθούν κινούμενο αντικείμενο σε ακτίνα 45 μοιρών, όταν αυτό κινείται σε απόσταση 30 εκατοστών από τα μάτια τους σε οριζόντια θέση. Στην αρχή βλέπουν περιφερικά του οπτικού πεδίου και σταδιακά αρχίζουν να εστιάζουν πιο κεντρικά. Στη προσπάθεια τους να εστιάσουν κάπου, συχνά αλληθωρίζουν. Απλά αγνοείστε το.

Στην ηλικία των 4 μηνών το βρέφος μπορεί να παρακολουθεί αντικείμενα σε απόσταση 2 μέτρων και αρχίζει να ενδιαφέρεται στα χρώματα.

Η λειτουργική ικανότητα της όρασης του παιδιού συνεχίζει να εξελίσσεται μέχρι και την ηλικία των 5 χρονών οπότε η οπτική αντίληψη και οξύτητα είναι πλήρης

Θα αλλάξει το χρώμα των ματιών του μωρού μου;
Ναι. Το χρώμα των ματιών του νεογέννητου παιδιού σας δεν είναι το τελικό. Ιδιαίτερα στη λευκή φυλή τα μάτια ενός νεογέννητου έχουν χρώμα γκριζογάλανο το οποίο διαφοροποιείται και σταθεροποιείται στο τελικό τους χρώμα γύρω στους 6 μήνες. Πολύ μικρές αλλαγές μπορεί να γίνουν μέχρι και 12 μηνών

Γιατί το μωρό μου όταν κλαίει δεν έχει δάκρυα;
Διότι οι δακρυϊκοί αδένες στα βρέφη δεν λειτουργούν τους πρώτους μήνες. Η παραγωγή δακρύων αρχίζει τον 3ο μήνα και τελειοποιείται όταν το βρέφος γίνει 7-8 μηνών.

ΜΑΛΛΙΑ  ΚΑΙ ΝΙΝΙΔΑ
Οι πολλές ώρες που περνά το βρέφος στο κρεβατάκι του και η διαρκής επαφή του κεφαλιού με το στρώμα, προκαλούν  τοπική απώλεια των μαλλιών.

 Δεν πρέπει να ανησυχήσει τους γονείς γιατί  σε μερικές εβδομάδες τα μαλλιά του μωρού θα επανεμφανιστούν. 
 Στο κεφάλι  του μωρού ενδέχεται να παρατηρηθεί μια ήπιας μορφής δερματίτιδα, η οποία αποτελείται από μικρές φολίδες (κερί), και αποκαλείται  «νινίδα». Η σμηγματορροϊκή αυτή δερματίτιδα  υποχωρεί μόνη της μετά από μερικές εβδομάδες ή  μήνες, χωρίς να αφήσει σημάδια στο δέρμα του μωρού.

Για την αντιμετώπιση της, εκείνο που βοηθά είναι η τοπική χρήση ελαιόλαδου, το συχνό λούσιμο των μαλλιών με ειδικό, ή απλό βρεφικό σαμπουάν και το μαλακό κτένισμα. Δεν συνιστάται το έντονο τρίψιμο ή το ξύσιμο για την απομάκρυνση των φολίδων διότι μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό ή μόλυνση.

                                                                          Σμηγματογόνος δερματίτιδα (νινίδα)



Το χρώμα των μαλλιών
 Το χρώμα των μαλλιών του νεογνού δεν είναι το τελικό και πιθανώς να αλλάξει αρκετές φορές μέχρι να σταθεροποιηθεί. Εξαρτάται από:
·         Το χρώμα των μαλλιών των γονιών. Συνήθως το σκούρο χρώμα επικρατεί του ανοικτού χρώματος. Έτσι αν ο ένας γονιός έχει ξανθά μαλλιά και ο άλλος καστανά ή μαύρα, πιθανότατα το τελικό χρώμα να είναι σκούρο.
·         Τα φρύδια του νεογνού.  Μπορείτε χονδρικά  να υπολογίσετε το χρώμα των μαλλιών που θα έχει το παιδί σας, από το χρώμα των φρυδιών. Συνήθως τα φρύδια των νεογνών είναι κατά 2 τόνους πιο σκούρα από το τελικό χρώμα των  μαλλιών του παιδιού.
·         Το χρώμα των ματιών. Το χρώμα των  μαλλιών του παιδιού έχει σχέση με το χρώμα των ματιών, δηλαδή το γαλανό χρώμα των ματιών ταιριάζει πιο πολύ με ξανθό χρώμα των μαλλιών και τα καστανά ή μαύρα μάτια με τα σκούρα μαλλιά.

ΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΑΚΟΗ
·         Τα αυτιά στα νεογέννητα είναι μεγάλα σε σχέση με το πρόσωπο τους.
·         Σε πολλά νεογέννητα, ιδίως τα πρόωρα, το ένα συνήθως αυτί φαίνεται τσαλακωμένο ή διπλωμένο, ή πεταχτό.  Αυτό οφείλεται στην πίεση που δεχόταν το  αυτί  στη μήτρα ανάλογα με τη θέση του εμβρύου.



Δεν χρειάζεται να τοποθετήσετε τσιρότα για να το σταθεροποιήσετε. Σε λίγους μήνες θα επανέλθει στη θέση του, μόνο του.

                                                                     Αυτόματη διόρθωση διπλωμένου αυτιού
·         Σε μερικές όμως περιπτώσεις, το ένα ή και τα δύο αυτιά παραμένουν πεταχτά,  αυτό όμως, είναι οικογενειακό και γενετικά καθορισμένο. Διορθώνεται μόνο με πλαστική επέμβαση σε μεγαλύτερη ηλικία.
·         Συχνά επίσης παρατηρείται ότι το σχήμα των δύο αυτιών είναι διαφορετικό.

Οφείλεται στη  “φυσιολογική” ασυμμετρία που υπάρχει στις δύο πλευρές του σώματος και παρατηρείται και σε άλλα μέρη του σώματος. Σε μερικές περιπτώσεις είναι και αυτό γενετικά καθορισμένο. Προκαλεί κάποιο άγχος στους γονείς αλλά το πρόβλημα ελαττώνεται με τη πάροδο του χρόνου, είτε διότι η διαφορά μικραίνει σιγά-σιγά, είτε διότι το συνηθίζουν, είτε ακόμα διότι τα αυτιά κρύβονται μέσα στα μαλλιά και δεν φαίνονται.
·         Μετά το μπάνιο του μωρού τα αυτιά στεγνώνονται με μια πετσέτα. Δεν χρησιμοποιούμε μπατονέτες διότι θα καταστρέψουμε τη φυσική προστασία του κεριού και θα τραυματίσουμε τον ακουστικό πόρο. Εξ άλλου σε περίπτωση που υπάρχει πολύ κερί θα το σπρώξουμε να πάει πιο βαθειά.
·         Συχνά οι γονείς ανησυχούν αν το μωρό τους ακούει. Είναι πολύ σπάνιο να υπάρχει πρόβλημα ακοής εκ γενετής. Η ακοή είναι ανεπτυγμένη  και όταν το μωρό ευρίσκεται στη μήτρα της μητέρας του. Όταν γεννηθεί η ακοή του αναπτύσσεται ακόμα πιο πολύ και αρχίζει σιγά σιγά να αναγνωρίσει ήχους (τη φωνή της μητέρας του, θορύβους, μουσική, κλπ).

Απόδειξη ότι το μωρό ακούει είναι το ξάφνιασμα (τίναγμα) που κάνει όταν ακούσει ένα δυνατό κρότο.
Τα τελευταία χρόνια γίνεται ακοολογικός έλεγχος σε όλα τα νεογνά, σε ειδικά κέντρα που υπάρχουν σε όλες τις πόλεις.

ΣΤΟΜΑ, ΟΥΛΑ ΚΑΙ ΥΠΕΡΩΑ
 ·         Τα μαργαριτάρια του Epstein.
  Σε αρκετά νεογνά παρατηρούνται στη μέση γραμμή της υπερώας  (ουρανίσκος)  μικρές λευκωπές κύστεις σε μέγεθος κεφαλής καρφίτσας. Ονομάζονται  Μαργαριταροειδείς κηλίδες (Epstein pearls), είναι  φυσιολογικό εύρημα και εξαφανίζονται σταδιακά μόνες τους.
 ·         Στοματίτιδα
 Σε πολλά νεογνά παρουσιάζεται  στοματίτιδα. Αυτή οφείλεται σε ένα μύκητα που λέγεται  Candina Albicans. Ο μύκητας αυτός είναι πολύ διαδεδομένος στο περιβάλλον και παρατηρείται κυρίως  σε βρέφη που παίρνουν το γάλα τους με το μπιμπερό, όταν αυτά δεν αποστειρώνονται σωστά. Σε μεγαλύτερα μωρά μπορεί να οφείλεται στη χορήγηση αντιβιοτικού λόγω αλλαγής της φυσιολογικής χλωρίδας του στόματος.

Εμφανίζεται στη γλώσσα, τα ούλα, τα χείλη και την υπερώα με άσπρα στίγματα που δίνουν την εντύπωση ότι είναι γάλα, αλλά στην περίπτωση αυτή τα στίγματα  απομακρύνονται εύκολα με ένα απλό σκούπισμα, ενώ στη στοματίτιδα τα στίγματα είναι κολλημένα στη στοματική κοιλότητα και δεν μπορούν να απομακρυνθούν.

Η αντιμετώπιση είναι εύκολη και γίνεται με ειδικά αντιμυκητιασικά φάρμακα.

Τα ίδια φάρμακα μπορούν να μπουν και πάνω στις θηλές της μητέρας σε περίπτωση που το βρέφος θηλάζει.
 ·         Κοντός χαλινός
Σε ορισμένα νεογνά ο χαλινός της γλώσσας μπορεί να είναι κοντός και να μην επιτρέπει στη γλώσσα να βγαίνει έξω από τα χείλη. Αυτό δεν επηρεάζει τη σίτιση, ούτε αργότερα την ομιλία του παιδιού. Γι αυτό δεν χρειάζεται να προβούμε σε άμεση επέμβαση (κόψιμο), μπορούμε να περιμένουμε μερικούς μήνες, και αν διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα στη διατροφή, ή την ομιλία να εισηγηθούμε τη διατομή.

 Νεογνικά δόντια
Πολύ σπάνια νεογνά γεννιούνται με δόντια . Τα δόντια αυτά λέγοντα νεογνικά και η συχνότητα είναι 1:3000 γεννήσεις. Συνήθως αυτά τα δόντια είναι επιπλέον των κανονικών, είναι μικρά και κουνιούνται. Το πιο καλό είναι να αφαιρεθούν διότι  μπορεί να  τραυματίσουν τη γλώσσα του νεογνού ή εάν θηλάζουν τη θηλή της μητέρας.

Εάν τα νεογνικά δόντια είναι τα κανονικά,  είναι συνήθως γερά και πιο μεγάλα  και δεν πρέπει να αφαιρεθούν διότι κρατούν το χώρο για τα μόνιμα που αρχίζουν να ανατέλλουν μετά την ηλικία των 5-6 χρονών.

ΘΟΡΥΒΩΔΗΣ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΦΤΑΡΝΙΣΜΑ
·Συχνά οι γονείς παραπονούνται ότι τα νεογνά τους κάνουν θόρυβο όταν αναπνέουν (ρουθουνίζουν). Αυτό οφείλεται στο ότι τα νεογνά αναπνέουν σχεδόν πάντοτε από τη  μύτη (nose breathers), είναι ξαπλωμένα για πολλές ώρες στην πλάτη και παρ όλο που τα ρουθούνια των νεογνών είναι σχετικά μεγάλα, οι παραμικρές εκκρίσεις στη μύτη προκαλούν αυτό το θόρυβο. Εάν το μωρό κοιμάται ήσυχα και τρώει κανονικά αγνοείστε το. Ο θόρυβος αυτός μπορεί να συνεχίσει για πολλές εβδομάδες. Εάν όμως δυσκολεύεται στον ύπνο ή στο φαγητό, βοηθείστε το με λίγο φυσιολογικό ορό. Αποσυμφορητικές σταγόνες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.
·Το νεογνό έχει ανεπτυγμένη την όσφρηση και από την πρώτη κιόλας  μέρα αντιλαμβάνεται την μυρωδιά  του δέρματος και του μητρικού γάλακτος και δυσφορεί σε έντονες μυρωδιές.Το φτάρνισμα στα νεογνά είναι επίσης φυσιολογικό. Δεν σημαίνει κρυολόγημα.

Για 9 μήνες το μωρό όταν βρισκόταν στη μήτρα δεν ανάπνεε, γι αυτό η παραμικρή σκόνη, μυρωδιά ή και βλέννα ερεθίζει τον ευαίσθητο βλεννογόνο του νεογνού με αποτέλεσμα να φταρνίζεται.

ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΑΚΜΗ ΚΑΙ MILΙΑ
 Περίπου 20% των νεογνών παρουσιάζουν νεογνική ακμή. Η ακμή αυτή  εμφανίζεται στο πρόσωπο του νεογνού σαν μικρά κόκκινα σπυράκια κυρίως στο μέτωπο και στα μάγουλα, αλλά δεν αποκλείεται η επέκταση τους, στο θώρακα και την πλάτη. Οφείλεται στη διέγερση των σμηγματογόνων αδένων από τις ορμόνες της μητέρας και είναι πιο συχνή στα αγόρια. Εμφανίζεται μέσα στις πρώτες 3 εβδομάδες της ζωής και εξαφανίζεται χωρίς θεραπεία τις επόμενες λίγες εβδομάδες.

                                                                                      Νεογνική ακμή


 Πάνω από 40% των νεογνών μπορεί να εμφανίσουν milia.Τα εξανθήματα αυτά παρατηρούνται  κυρίως στη μύτη, στο πηγούνι και  στο μέτωπο σαν μικρές λευκές βλατίδες σε μέγεθος κεφαλής καρφίτσας. Οφείλονται στον εγκλωβισμό νεκρών κυττάρων της κερατίνης στοιβάδας και παρατηρούνται από την πρώτη μέρα της γέννησης. Δεν χρειάζονται θεραπεία διότι θα εξαφανιστούν μόνα τους μέσα στις επόμενες λίγες εβδομάδες.


                                                                                                         Μίλια



ΙΚΤΕΡΟΣ
Σχεδόν όλα τα νεογνά παρουσιάζουν ίκτερο. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το έμβρυο έχει υψηλή αιμοσφαιρίνη, κυρίως εμβρυική. Μετά τον τοκετό αυτή η αιμοσφαιρίνη, δεν του είναι πλέον απαραίτητη και το νεογνό την καταστρέφει. Με την αθρόα αυτή καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων ελευθερώνεται η χολερυθρίνη την οποία το συκώτι δεν μπορεί τις πρώτες μέρες να μεταβολίσει λόγω ανωριμότητας. Το αποτέλεσμα είναι να αθροίζεται στους ιστούς και να δίνει το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα στο δέρμα και στα μάτια.
Ο φυσιολογικός ίκτερος εμφανίζεται την 2η -3η  ημέρα ανεβαίνει λίγο τις επόμενες μέρες και ακολούθως υποχωρεί. Σε περίπτωση όμως που ο ίκτερος εμφανιστεί πιο νωρίς και αυξάνεται απότομα, τότε δεν είναι φυσιολογικός και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα και θεραπεία (φωτοθεραπεία, αφαιμαξομετάγγιση). 
 Ο μητρικός θηλασμός, ιδιαίτερα όταν το γάλα της μητέρας είναι πλούσιο σε λίπος, μπορεί να παρατείνει τον φυσιολογικό ίκτερο για μερικές μέρες ή εβδομάδες. Δεν χρειάζεται να διακοπεί ο μητρικός θηλασμός.

ΣΥΓΓΕΝΕΣ ΡΑΙΒΟΚΡΑΝΟ
Το συγγενές μυϊκό ραιβόκρανο (ΣΜΡ) χαρακτηρίζεται από την κλίση της κεφαλής προς το ένα πλάγιο του σώματος με ταυτόχρονη στροφή αυτής προς το αντίθετο πλάγιο λόγω σύσπασης του ενός στερνοκλειδομαστοειδούς μυός.
Η συχνότητα του είναι 1:250 γεννήσεις και είναι πιο συχνή στα κοριτσάκια. Η αιτιολογία του δεν είναι ξεκάθαρη  και έχουν ενοχοποιηθεί διάφορες καταστάσεις όπως η κληρονομικότητα, ο δύσκολος τοκετός, η δημιουργία αιματώματος και ακολούθως ινώδους ιστού μέσα στον μυ, η ισχαιμία του μυός και άλλα.

Στις 20% των περιπτώσεων είναι ψηλαφητή  πάνω στο μυ, μια μικρή ανώδυνη και κινητή διόγκωση.

Η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική και περιλαμβάνει παθητικές διατάσεις του στερνοκλειδομαστοειδούς μυός. Οι ασκήσεις αυτές μπορούν να εφαρμοστούν και από τους γονείς μετά από εκπαίδευση. Με το ένα χέρι στηρίζεται το κεφάλι του παιδιού στην πλευρά που υπάρχει το πρόβλημα, ενώ με το άλλο γίνεται στροφή του κορμιού προς την άλλη πλευρά. Αυτή η άσκηση πρέπει να επαναλαμβάνεται για 10 φορές και  τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα, με διάρκεια μισού περίπου λεπτού. Η κατάσταση καλυτερεύει ή και εξαφανίζεται σε  πάνω από 90% των περιπτώσεων.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει επίσης τη συχνή αλλαγή θέσεων και την ενθάρρυνση στροφής του κεφαλιού με ερεθίσματα (παιγνίδια) προς την αντίθετη από τη πάσχουσα πλευρά. Δηλαδή μεταφέρουμε, ταΐζουμε και κοιμίζουμε το μωρό  σε θέση που να αναγκάζεται να στρέφει την κεφαλή του προς την άλλη πλευρά.

Χειρουργική θεραπεία χρειάζεται σε σπάνιες σοβαρές περιπτώσεις προς αποφυγή της παραμόρφωσης του προσώπου.

ΤΡΟΜΟΣ

Το νεογέννητο είναι συνήθως υπερτονικό και ευερέθιστο. Συχνά παρατηρείται μικρός τρόμος στο σαγόνι, στα χέρια ή τα πόδια. Παρατηρείται σε πάνω από 40-50% των νεογέννητων, είναι φυσιολογικός και εξαφανίζεται μόνος  του σε λίγες εβδομάδες.
 2. ΘΩΡΑΚΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΛΙΑ

  • ΔΕΡΜΑ
Το δέρμα του μωρού όταν γεννηθεί, είναι καλυμμένο με ένα υγρό που λέγεται αμνιακό υγρό. Είναι μέσα σε αυτό το υγρό, που για 9 μήνες «κολυμπούσε» όταν ήταν μέσα στη μήτρα της μητέρας του.

Τα περισσότερα είναι καλυμμένα, είτε ολόκληρα είτε σε ορισμένα σημεία με μια λευκή λιπαρή ουσία, το εμβρυικό σμήγμα (vernix caseosa). Αυτό έχει πολλές προστατευτικές ιδιότητες, αφού αποτελεί φυσικό φραγμό κατά των μικρομολύνσεων του δέρματος.

                                                                                     Εμβρυικό σμήγμα



Το δέρμα του νεογνού, έχει αναπτυγμένη αίσθηση του πόνου, του ψυχρού, του θερμού και της υγρασίας γι’ αυτό πρέπει να το διατηρούμε στεγνό, καθαρό και ζεστό.
 ·         Χρώμα
Αμέσως μετά τον τοκετό, το χρώμα του νεογνού μπορεί να είναι μελανό. Μετά τις πρώτες αναπνοές θα γίνει κόκκινο και μετά ροδαλό. Όταν κλαίει μπορεί να μελανιάζει γύρω από το στόμα χωρίς καμιά σημασία. Μπορεί επίσης,  οι παλάμες και τα πέλματα να είναι μελανιασμένα (κυανωτικά) και πιο κρύα από το υπόλοιπο σώμα. Αυτό οφείλεται στο ότι η αιμάτωση στα σημεία αυτά είναι λιγότερη, λόγω της ευαισθησίας των αγγείων στις αλλαγές της θερμοκρασίας και της σύσπασης τους.
Στο πρόσωπο του μωρού μπορεί να δείτε μελανιές ή κοκκινίλες. Είναι φυσιολογικά και είναι αποτέλεσμα της πίεσης που δέχεται το μωρό περνώντας από τον κόλπο της μητέρας. Θα εξαφανιστούν τις επόμενες μέρες.
 ·         Ξηροδερμία
 Το δέρμα του νεογέννητου είναι πιθανό, τις πρώτες ημέρες ή και εβδομάδες, να είναι ξηρό και να ξεφλουδίζει. Αυτό δεν σημαίνει πως έχει κάποιο έκζεμα ή πως έχει γεννηθεί με ξηρό τύπο δέρματος. Η κατάσταση αυτή δεν είναι μόνιμη και σύντομα θα βελτιωθεί είτε μόνη της είτε με τη χρήση ενυδατικών κρεμών.
 ·         Εξάνθημα (Τοξικό ερύθημα)
Από τη δεύτερη ημέρα της ζωής μέχρι τη δεύτερη εβδομάδα το νεογνό μπορεί να παρουσιάσει εξάνθημα στο πρόσωπο και το κορμί. Το εξάνθημα αυτό ονομάζεται τοξικό ερύθημα και αποτελείται από ακανόνιστες κόκκινες βλατίδες με ένα μικρό λευκό σημείο στο κέντρο. Το εξάνθημα αυτό, παρά την ατυχή του ονομασία είναι τελείως αθώο και υποχωρεί μόνο του  μέσα σε λίγες μέρες.

                                          Τοξικό ερύθημα
 ·       Σημάδια
 1.     Μογγολοειδείς κηλίδες (Mongolian spots).
 Πρόκειται για περιοχές με μελανό ή γκριζογάλανο χρώμα και παρατηρούνται συνήθως  στο κάτω μέρος της πλάτης (οσφυοϊερά περιοχή) και τους γλουτούς και οφείλονται στην αυξημένη συγκέντρωση μελανοκυττάρων.



Είναι συχνότερα σε μελαχρινά μωρά των μεσογειακών χωρών και της Άπω Ανατολής.



Στερούνται κλινικής σημασίας και εξαφανίζονται γύρω στα 4 χρόνια.
                                         Μογγολοειδείς κηλίδες
 2.    Αιμαγγειώματα.
Τα αιμαγγειώματα  οφείλονται σε μια ανεξέλεγκτη και άτακτη ανάπτυξη μικρών αγγείων σε διάφορα μέρη του σώματος.
Αιμαγγειώματα μπορεί να εμφανίζουν 10-12% των βρεφών. Από αυτά 30% υπάρχουν από τη γέννηση  και 70% αναπτύσσονται κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής. Μεγαλύτερη συχνότητα παρουσιάζεται στα κορίτσια (3:1). Αν και δεν κληρονομούνται αναφέρεται οικογενειακή προδιάθεση στο 10% των περιπτώσεων.
Τα αιμαγγειώματα κατατάσσονται σε διάφορες κατηγορίες ανάλογα με την ιστολογική  υφή και την εμφάνιση τους. Έτσι έχουμε τα τριχοειδή, τα σηραγγώδη,  τα επιφανειακά τα βαθειά και τα  μεικτά.

Τα πιο συνηθισμένα είναι τα επίπεδα και τα είδη φράουλας.

      

                Φραουλοειδές αιμαγγείωμα        
 ·         Ποία η πορεία των αιμαγγειωμάτων;
Τα φραουλοειδή αιμαγγειώματα μεγαλώνουν τους πρώτους 6  μήνες, μένουν σταθερά τους επόμενους μήνες και εξαφανίζονται στην ηλικία των 4 ετών. Τα επίπεδα αιμαγγειώματα συνήθως  δεν εξαφανίζονται και χρειάζονται θεραπεία.
 ·         Τι θεραπεία υπάρχει για το αιμαγγείωμα;
 Η θεραπεία γίνεται κυρίως για αισθητικούς λόγους και εξαρτάται από το είδος και την εντόπιση του αιμαγγειώματος.
Συνοπτικά μπορεί να γίνει:
- Συνεχής ή διαλείπουσα μηχανική πίεση.

- Χειρουργική αφαίρεση.

- Εναλλασσόμενο παλμικό Laser.

-Τοπική έγχυση ή συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδών.- Ιντερφερόνη-α.
 ·         Τα αιμαγγειώματα έχουν επιπλοκές;
Συνήθως όχι. Σπάνια μπορεί να αιμορραγήσουν ή να εξελκωθούν, σε περιπτώσεις όμως που είναι στα βλέφαρα και είναι μεγάλα χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, γιατί μπορεί να εμποδίζουν την όραση και να προκαλέσουν αμβλυωπία.

     Αιμαγγείωμα στο βλέφαρο

Μπορεί το παιδί να έχει και αιμαγγείωμα μέσα στο σώμα του και να μην φαίνεται;
Ναι, γι’ αυτό εάν κρίνει ο γιατρός,  θα γίνουν περαιτέρω εξετάσεις για να αποκλεισθεί η περίπτωση να υπάρχουν αιμαγγειώματα στο συκώτι, τον εγκέφαλο το έντερο και αλλού.
Μπορεί ένα παιδί με αιμαγγείωμα, να παρουσιάσει και σε άλλα μέρη του σώματος;
 Ναι, αλλά δεν είναι συχνό. Κατά 80%  τα αιμαγγειώματα είναι μονήρη. Μόνο 20% είναι πολλαπλά.

 3.    Τσιμπήματα ή δαγκώματα του πελαργού. (Storkbites Haemangioma)
Τα αιμαγγειώματα αυτά εμφανίζονται σαν κόκκινα σημάδια στα βλέφαρα, στο μέτωπο και σβέρκο (θέση από την οποία «έπιασε ο πελαργός» το μωρό σας με το στόμα του για να σας το φέρει στο σπίτι). Εμφανίζονται σε ανοιχτόχρωμα παιδιά. Δεν χρειάζεται οποιαδήποτε θεραπεία και εξαφανίζονται μετά τους 12 μήνες.

                             Δαγκώματα του πελαργού (Αιμαγγείωμα)


4.καφεγαλακτόχροες  κηλίδες. (cafe au laιt spots)
 Οι κηλίδες αυτές  είναι πιο ανοιχτόχρωμες από τους σπίλους και οφείλονται στην αύξηση της μελανίνης τόσο στα μελανοκύτταρα όσο και στα επιδερμικά κύτταρα.
Δεν υποχωρούν με την πάροδο του χρόνου και η θεραπεία με laser είναι αμφίβολη.
Σε περίπτωση που ένα παιδί έχει πάνω από 6 σημάδια  και είναι μεγαλύτερα από 0,5 εκατοστά πρέπει να αποκλειστεί η νευροΐνωμάτωση.

                                                                   Καφεγαλακτόχρωες κηλίδες (Cafe au lait spots)
 5.    Σπίλοι (ελιές)
 Πρόκειται για μικρά σημάδια  του δέρματος με μαύρο ή σκούρο καφέ χρώμα που εξέχουν από το δέρμα. Μπορεί να εμφανιστούν σε  οπουδήποτε  μέρος του σώματος  του παιδιού με, ή χωρίς τριχοφυΐα. Συνήθως οι σπίλοι αυτοί χρειάζονται μόνο παρακολούθηση. Εάν είναι πολύ μεγάλοι, ή αν  μεγαλώσουν απότομα, ή αλλάξουν σχήμα, ή υφή, πρέπει να εξετάζονται  από δερματολόγο.  Επίσης πρέπει να αποφεύγεται  έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, γιατί υπάρχει κίνδυνος κακοήθους εξαλλαγής.

 ·         Υπερτρίχωση

 Τα μωρά γεννιούνται με ποικίλες ποσότητες τριχοφυΐας στο σώμα τους, που λέγεται εμβρυϊκό χνούδι (Lanugo). Μερικά μωρά έχουν μόνο ένα απαλό χνούδι, ενώ άλλα έχουν πυκνή τριχοφυΐα, στο μέτωπο στους ώμους και στο κάτω μέρος της ράχης τους. Και οι δύο περιπτώσεις είναι φυσιολογικές και η τριχοφυΐα αυτή συνήθως πέφτει σε μερικές εβδομάδες ή μήνες.

Διόγκωση των μαστών
Πολλά νεογνά παρουσιάζουν διόγκωση των μαστών, που συνήθως είναι πιο μεγάλη στο ένα στήθος (λόγω περισσότερων ορμονικών υποδοχέων στο ένα στήθος). Αυτό οφείλεται στα οιστρογόνα της μητέρας και παρουσιάζεται τόσο στα αγοράκια όσο και στα κοριτσάκια.

Μερικές φορές μπορεί να υπάρχει  και έκκριση γάλακτος αλλά δεν πρέπει να τα πιέζετε, διότι μπορεί να προκαλέσετε μόλυνση, απόστημα ή νεογνική μαστίτιδα.

Το φαινόμενο αυτό θα υποχωρήσει μόνο του μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες.

Εάν, αντί να υποχωρεί, διογκώνεται περισσότερο, είναι θερμό, κόκκινο και πονάει, ζητείστε τη συμβουλή του γιατρού σας.

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (Αναγωγές)

Τα περισσότερα βρέφη εμφανίζουν αναγωγές, δηλαδή βγάζουν λίγο γάλα, είτε την ώρα που ρεύονται, είτε την ώρα που είναι στο κρεβατάκι τους. Δεν αποκλείεται λίγο γάλα να βγει και από τη μύτη.

 Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η βαλβίδα που υπάρχει στο κάτω μέρος του οισοφάγου και συγκρατεί το γάλα στο στομάχι δεν έχει ωριμάσει ακόμα. Έτσι, όταν το στομάχι συσπάται για να διώξει το γάλα προς το δωδεκαδάκτυλο, μικρές ποσότητες διαφεύγουν προς τον οισοφάγο με αποτέλεσμα την αναγωγή.

Συχνά οι γονείς παραπονούνται το βρέφος βγάζει όλο το γάλα του. Αυτό δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Τα  πιο πολλά υγρά  που βγάζει είναι τα γαστρικά, τα οποία απλά είναι χρωματισμένα άσπρα από το γάλα.

Είναι πιο συχνό σε βρέφη που τρώνε λαίμαργα και δεν ρεύονται σωστά.

Συνήθως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας, υπό την προϋπόθεση ότι το βρέφος βάζει το  βάρος που πρέπει, δεν παρατηρείται βήχας ή πνιγμονή και οι έμετοι δεν είναι έντονοι. Το πρόβλημα βελτιώνεται από μόνο του, γύρω στην ηλικία των 6 μηνών, λόγω της εισαγωγής στερεάς τροφής και λόγω του ότι το βρέφος αρχίζει να κάθεται.

Σήμερα υπάρχουν ειδικά παχύρευστα γάλατα στην αγορά που ελαττώνουν τις αναγωγές. 

Λόξυγκας
Για την εμφάνιση  του λόξυγκα υπεύθυνα είναι:
α) το διάφραγμα, δηλαδή ο κύριος αναπνευστικός μυς που βρίσκεται ανάμεσα στην κοιλιά και το θώρακα.
β) το φρενικό νεύρο, δηλαδή ένα νεύρο που ξεκινάει από το διάφραγμα και φτάνει στον εγκέφαλο.

Είναι μια φυσιολογική κατάσταση κατά τις πρώτες εβδομάδες, ή μήνες της ζωής, εμφανίζεται συνήθως μετά το φαγητό, διαρκεί λίγα λεπτά έως μισή ώρα, και υποχωρεί αυτόματα με αλλαγή της θέσης του μωρού. Συνήθως ενοχλούνται περισσότερο οι γονείς. Το ίδιο το βρέφος δεν  ενοχλείται, αλλά καλύτερα να αποφεύγεται η  σίτιση του κατά τη διάρκειά του λόξυγκα.

Ρέψιμο
 Οφείλεται στην κατάποση αέρα, κυρίως κατά τη σίτιση με μπιμπερό.
Βοηθήστε το χρησιμοποιώντας τις διάφορες γνωστές θέσεις , να ρευτεί στο μέσον της σίτισης και πάντα στο τέλος, πριν το βάλετε για ύπνο. Αν έχει δυσφορία και καταλάβετε ότι θέλει να ρευτεί αλλά δεν μπορεί, βάλτε το για μερικά λεπτά στο κρεβατάκι του και ξανασηκώστε το. Έτσι βοηθάτε τη βαλβίδα να ανοίξει και να προκληθεί το ρέψιμο. Αν σε 10 λεπτά δε ρευτεί μπορεί να το βάλετε στο κρεβατάκι του.
Κοιλιά
 Η κοιλιά του μωρού θα σας φανεί μεγάλη και φουσκωμένη ιδίως στις δύο πλευρές. Η κοιλιά αυτή λέγεται βατροχοειδής και είναι τελείως φυσιολογική. Οφείλεται στο γεγονός ότι οι πλάγιοι μύες της κοιλιάς είναι ακόμα πολύ αδύνατοι.
Ομφαλός
Ο ομφαλός αποτελεί, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, την είσοδο του «τροφοδοτικού σωλήνα», του λεγόμενου ομφάλιου λώρου, στο έμβρυο.
Στο κέντρο του ομφαλού, στο σημείο που κόπηκε ο ομφάλιος λώρος παραμένει ένα μικρό κολόβωμα που σιγά σιγά ξεραίνεται και πέφτει. Αυτό μπορεί να πάρει από 4-5 μέρες μέχρι και 3 εβδομάδες.


Περιποίηση του ομφαλού
Τοπική εφαρμογή καθαρού οινοπνεύματος ή άλλου ειδικού αντισηπτικού, όποτε αλλάζετε την πάνα του μωρού σας. Προσπαθήστε να καθαρίζετε τη βάση του ομφαλού που είναι νωπή. Μη φοβάστε να τραβήξετε λίγο τον ομφαλό για να τη  καθαρίσετε. Το μωρό δεν πονά διότι ο ομφαλός δεν έχει νεύρα.

Ο καθαρισμός θα πρέπει να συνεχιστεί μέχρι να πέσει ο ομφαλός και επιπλέον 3-4 ημέρες, μέχρι δηλαδή να δημιουργηθεί  νέο δέρμα.

Επίσης μπορείτε να κλείνετε την πάνα κάτω από τον ομφάλιο λώρο έτσι ώστε να αποφύγετε τη υγρασία τόσο από τα ούρα όσο και από το νάιλον της  ίδιας της πάνας.
Επικοινωνήστε με τον παιδίατρο σας αν:

1.    Υπάρχει αιμορραγία

2.    Αν ο ομφαλός βγάζει ένα κιτρινωπό έκκριμα.

3.    Αν παρουσιαστεί ερυθρότητα και οίδημα γύρω από τον ομφαλό.

4.    Αν ο ομφαλός δεν πέσει στις 3 εβδομάδες.

Κοκκίωμα ομφαλού
Μερικές φορές στο σημείο που αποκόπηκε και έπεσε ο ομφάλιος λώρος αναπτύσσεται μια  μικρή ροδαλή μάζα από κοκκώδη ιστό. Από το σημείο αυτό πιθανό να διαρρέει κιτρινωπό υγρό. Στη περίπτωση αυτή πιθανόν θα απαιτηθεί μικρός ανώδυνος καυτηριασμός με μολυβάκι νιτρικού αργύρου.

 Ομφαλοκήλη
Σε μερικές περιπτώσεις μετά την πτώση και την επούλωση του ομφαλού, το δέρμα στη περιοχή αυτή εξέχει από το υπόλοιπο δέρμα ιδίως όταν το μωρό κλαίει. Αυτό οφείλεται σε ένα μικρό χάσμα των κοιλιακών τοιχωμάτων του μωρού. Μην ανησυχήσετε γιατί πρόκειται για μια μικρή άνευ σημασίας ομφαλοκήλη.  Η κήλη αυτή περιέχει τμήμα του εντέρου γι’ αυτό, αν κάποιος τη ψηλαφήσει θα αισθανθεί το αίσθημα του βορβορυγμού λόγω του αέρα που υπάρχει στο έντερο.

Δεν προκαλεί πόνο ούτε κανένα άλλο  πρόβλημα στο μωρό και σιγά  -  σιγά το χάσμα των κοιλιακών τοιχωμάτων θα μικρύνει και  η ομφαλοκήλη θα εξαφανιστεί γύρω στα 4 χρόνια. Δεν χρειάζεται η περίδεση με ειδικές ζώνες η τοποθέτηση νομίσματος όπως γινότανε παλιά.

                                                                                                 Ομφαλοκήλη
 Εάν δεν υποχωρήσει μέχρι την ηλικία των 4-5 ετών μπορεί να χρειαστεί χειρουργική πλαστική διόρθωση.

Αναπνοή
Τα νεογνά αναπνέουν συνήθως 40 μέχρι 60 φορές το λεπτό. Η αναπνοή τους, και ιδιαίτερα στα πρόωρα, μπορεί να είναι περιοδική. Δηλαδή κάποτε αναπνέουν γρήγορα και κάποτε αργά και μπορεί να παρατηρηθεί ακόμα και μια μικρή περίοδος άπνοιας (συνήθως 5 ως 10 δευτερόλεπτα). Άπνοια που διαρκεί πάνω από 10 δευτερόλεπτα ή  και συνοδεύεται από αλλαγή του χρώματος του νεογνού είναι παθολογική και πρέπει να διερευνηθεί.
Συχνά οι γονείς παραπονούνται ότι το μωρό τους σφίγγεται, ενώ συγχρόνως βογκάει. Δεν πρόκειται για παθολογικό φαινόμενο, γιατί με τον τρόπο αυτό συνήθως γυμνάζει το μυϊκό του σύστημα και κάνει ενστικτώδεις ασκήσεις τεντώματος.

Κολικοί
Πολλά νεογνά, συνήθως μετά τη 2η εβδομάδα ζωής, γίνονται ανήσυχα, κλαίνε έντονα και παρατεταμένα, κυρίως τις απογευματινές και πρώτες βραδινές ώρες. Οι κολικοί είναι περιοδικοί, δηλαδή υπάρχουν περίοδοι με έντονο κλάμα που εναλλάσσονται με περιόδους ηρεμίας. Κατά τη διάρκεια του κολικού το μωρό κλαίει γοερά, το πρόσωπο του κοκκινίζει, μαζεύει τα  πόδια του προς την κοιλιά  και αρνείται να φάει.

Η αιτία των κολικών είναι άγνωστη. Ενοχοποιείται η λαιμαργία του μωρού, η κατάποση αέρα, η διατροφή της μητέρας, αλλεργία στο γάλα της αγελάδας, ακόμα και το άγχος της μητέρας που μεταφέρεται προς το μωρό.

Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει. Δοκιμάστε ένα ζεστό μπάνιο, λίγο μασάζ στη κοιλιά, προσπαθήστε με ένα θερμόμετρο να βγάλετε τον αέρα από το έντερο, δώστε λίγο τσάι, πάρτε το μια βόλτα, ή δώστε του μια πιπίλα.

Χρειάζεται υπομονή και ψυχραιμία. Οι κολικοί θα υποχωρήσουν μόνοι τους όταν το μωρό γίνει περίπου 3 μηνών.

3.    ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ
·         Αγόρι
Το όσχεο τους συχνά είναι πιο μεγάλο, εξαιτίας της επίδρασης μητρικών ορμονών. Η διόγκωση όμως του οσχέου μπορεί να οφείλεται σε υδροκήλη δηλαδή στη συγκέντρωση υγρού είτε στο ένα είτε και στα δύο όσχεα. Η υδροκήλη αυτή είναι αρκετά συχνό εύρημα και υποχωρεί από μόνη της τους επόμενους μήνες.

Οι  στύσεις είναι συνηθισμένο φαινόμενο λόγω παραγωγής ανδρικών ορμονών.
Το δέρμα καλύπτει τελείως την κεφαλή του πέους και έτσι τη προφυλάσσει από ερεθισμούς από την αμμωνία που περιέχεται στα ούρα. Δεν χρειάζεται να κάνετε το δέρμα προς τα πίσω τους πρώτους μήνες. Η αποκόλληση θα γίνει από τον παιδίατρο σας, μετά την ηλικία των 12 μηνών με τη χρήση τοπικής αναισθητικής κρέμας.

Οι όρχεις ευρίσκονται μέσα στη κοιλιά του εμβρύου μέχρι τον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης οπότε και κατεβαίνουν μέσω του βουβωνικού πόρου στη κανονική τους θέση που είναι το όσχεο.

Σε μερικές περιπτώσεις ο ένας ή και δύο όρχεις ευρίσκονται ακόμα μέσα στον βουβωνικό πόρο και θα κατέβουν αργότερα. Επίσης δεν είναι σπάνιο ο όρχις να ανεβοκατεβαίνει μέσα στον βουβωνικό πόρο. Ο όρχις αυτός λέγεται ανασπώμενος και αναμένεται να σταθεροποιηθεί μέσα στο όσχεο σε μεγαλύτερη ηλικία.

Εάν ο ένας ή  σπανιότερα και οι δύο όρχεις δεν κατέβουν, τότε μιλούμε για κρυψορχία. Στη περίπτωση που ο όρχις δεν ψηλαφάται  πρέπει να γίνει εντοπισμός του  με υπερήχους και  παραπομπή του βρέφους στον ειδικό.
 ·         Κορίτσι
Τα γεννητικά όργανα του κοριτσιού φαίνονται μεγάλα και φουσκωμένα σε σχέση με το μέγεθος του σώματος. Είναι φυσιολογικό και οφείλεται στις ορμόνες της μητέρας. Το οίδημα αυτό θα υποχωρήσει σύντομα.
Στα τελειόμηνα νεογνά τα μεγάλα χείλη συνήθως καλύπτουν τα μικρά.
Σε πρόωρα όμως νεογνά τα μικρά χείλη δεν καλύπτονται πλήρως με αποτέλεσμα να προέχουν.

 Ψευδοπερίοδος
 Τις πρώτες μέρες της ζωής μπορεί να παρατηρηθεί  έξοδος βλεννώδους υγρού από τον κόλπο. Σε μερικές φορές υπάρχει επίσης μικρή ποσότητα αίματος.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στη διακοπή των ορμονών από τη μητέρα.
Ονομάζεται  ψευδοπερίοδος,  είναι τελείως φυσιολογικό και θα υποχωρήσει μόνο τους τις επόμενες μέρες.

4.    ΑΚΡΑ
Τα άκρα σε ένα νεογέννητο είναι κοντά και λεπτά και οι βραχίονες πιο μεγάλοι από τις κνήμες (οι αναλογίες αργότερα αλλάζουν). Οι παλάμες του είναι σφιγμένες σε γροθιά και οι αγκώνες και τα γόνατα του ευρίσκονται σε κάμψη.
Τα  χέρια και τα πόδια του είναι πιο κρύα από το άλλο σώμα και ίσως το χρώμα τους να είναι λίγο μελανό. Αυτό οφείλεται στη στάση του αίματος στα άκρα και την αποβολή θερμότητας. Εάν το βρέφος μετακινηθεί λίγο το χρώμα επανέρχεται στο φυσιολογικό.
Τις πρώτες μέρες οι κινήσεις των άκρων του μωρού είναι σπασμωδικές και αρχίζουν να συντονίζονται μετά τον πρώτο μήνα.
Όλα τα νεογέννητα γεννιούνται με μια σχετική ραιβογονία, δηλαδή οι κνήμες τους έχουν μια καμπυλότητα προς τα μέσα με αποτέλεσμα τα γόνατα να απέχουν μεταξύ τους ενώ οι αστράγαλοι  εφάπτονται.


                                                                                                    Ραιβογονία

Αυτό θα διορθωθεί μόνο του όταν το παιδί γίνει περίπου 18-24 μηνών, δεν αποκλείεται όμως σε αυτή την ηλικία να παρουσιάσουν και το αντίθετο, δηλαδή να έχουν βλαισογονία. Στη περίπτωση αυτή τα γόνατα  εφάπτονται ενώ οι αστράγαλοι  απέχουν μεταξύ τους (εφαπτόμενα γόνατα).

Επίσης πολλά νεογέννητα παρουσιάζουν   στροφή του ενός ή και των δύο πελμάτων (άκρου ποδός) προς  τα μέσα. Αυτό οφείλεται στη θέση που είχαν τα πόδια του μωρού μέσα στη μήτρα. Στις πιο πολλές φορές η φύση θα αποκαταστήσει πλήρως αυτή τη κατάσταση, αλλά δεν αποκλείεται μερικές φορές να χρειαστεί λίγη φυσιοθεραπεία.
Πολλοί γονείς περιμένουν να σαραντίσει το μωρό τους, για να του κόψουν τα νύχια. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία ή την επιστήμη και τα νύχια του βρέφους  πρέπει να κοπούν την 1η-2η εβδομάδα, για να μην γδέρνεται στο πρόσωπο. Ακολούθως πρέπει να κόβονται κάθε βδομάδα διότι μεγαλώνουν πολύ γρήγορα.
5.  ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Την πρώτη τροφή του μωρού αποτελεί το γάλα. Το μητρικό γάλα φυσικά είναι το καλύτερο, εάν όμως για οποιοδήποτε λόγο αυτό είναι αδύνατο, η λύση είναι τα ξένα γάλατα.
Το βρέφος πρέπει να τρώει όποτε θέλει και όσο θέλει (feeding on demand). Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να το ξυπνούμε για να φάει έστω και αν έχουν περάσει 4-6 ώρες. Όταν πεινάσει, θα ξυπνήσει και με το κλάμα του θα σας πει ότι πεινά.

  •  Θηλασμός
 Ο θηλασμός αρχίζει από το ένα στήθος, το μωρό  τρώει όση ώρα θέλει και όταν σταματήσει να τραβά άλλο γάλα, το βάζουμε να ρευτεί. Ακολούθως συνεχίζουμε από το άλλο στήθος. Είναι λογικό ότι από το δεύτερο στήθος θα φάει λιγότερο, διότι το μωρό θα είναι ήδη μισοχορτάτο, γι’ αυτό την επόμενη φορά, αρχίζουμε αντίστροφα. Μη κρατάτε ρολόι, το μωρό σας ξέρει πόσο θα φάει.

Το μητρικό γάλα είναι ποσοτικά και ποιοτικά πλήρες μετά τη πρώτη εβδομάδα, γι αυτό αν δυσκολευτείτε λίγο τις πρώτες μέρες μην απογοητευτείτε και τα παρατήσετε. Σίγουρα τις επόμενες μέρες θα απολαύσετε το θηλασμό και εσείς και το μωρό σας.
Πως γνωρίζω πόσο τρώει το μωρό μου;
 Υπάρχουν 3 τρόποι για να καταλάβετε ότι το μωρό σας ικανοποιείται.
 1. Ο ύπνος. Όταν μετά το θήλασμα βάλετε το μωρό σας για ύπνο και αυτό ηρεμίσει και κοιμηθεί, σημαίνει ότι έχει ικανοποιηθεί.

2.   Η ζυγαριά. Όταν το βρέφος βάζει το βάρος που πρέπει, σημαίνει ότι η ποσότητα του γάλατος που παίρνει είναι αρκετή.

3.  Το στήθος της μητέρας. Μετά τη πρώτη εβδομάδα που ίσως η μητέρα αντιμετώπιση κάποιες δυσκολίες, αποκτά την εμπειρία του αδειάσματος και γεμίσματος του στήθους της

 Πόσες φορές πρέπει να θηλάζω το μωρό μου;
 Δεν έχει σημασία πόσες φορές τρώει το μωρό την ημέρα, αλλά η συνολική ποσότητα του γάλατος που παίρνει. Μη ξεχνάτε ότι με τον μητρικό θηλασμό το στομάχι του βρέφους αδειάζει πιο γρήγορα από ότι με το ξένο γάλα και μπορεί να χρειαστεί τις πρώτες εβδομάδες να το θηλάζετε κάθε 2-3 ώρες.

  •  ·      Ξένο γάλα
Δώστε στο νεογέννητο  σας το γάλα που έχετε εμπειρία από προηγούμενο παιδί ή αυτό που θα σας υποδείξει ο παιδίατρος σας.

Διαλέξτε  πιπίλες με βαλβίδα εξαερισμού για να ελαττώσετε τον αέρα που καταπίνει το μωρό σας και έτσι, να λιγοστέψετε τις πιθανότητες να έχει κολικούς.

Σημαντικό επίσης να ελέγξετε την τρύπα της πιπίλας και τη ροή του γάλακτος κατά τη σίτιση του μωρού.  Ένας πρακτικός τρόπος, είναι να βάλετε το  γάλα στο μπιμπερό και να το αναποδογυρίσετε. Κανονικά θα πρέπει να βγαίνουν σταγόνες σε γρήγορο ρυθμό.  Εάν η ροή του γάλακτος είναι πολύ γρήγορη, υπάρχει περίπτωση το μωρό να πνιγεί. Αντίθετα αν η τρύπα είναι πολύ μικρή, τότε το μωρό καταβάλει πολλή προσπάθεια, κουράζεται εύκολα και δεν τρώει  ικανοποιητικά.
Τις πρώτες μέρες η απαραίτητη ποσότητα σε κάθε γεύμα είναι περίπου 40-60 κ.εκ. και αυξάνει σταδιακά. Μετά τις 10 μέρες το μωρό πρέπει να παίρνει συνολικά 150 κ.εκ. για κάθε κιλό του βάρους του την ημέρα, το οποίο διαιρείται με τον αριθμό των γευμάτων.

Μη σας ανησυχεί αν τρώει λιγότερο ή περισσότερο από άλλα μωρά της ηλικίας του.

Ο μεταβολισμός σε κάθε μωρό είναι διαφορετικός. Έτσι μερικά μωρά χρειάζονται λιγότερο, ή περισσότερο γάλα για να βάλουν το κανονικό τους βάρος.

6.    ΒΑΡΟΣ-ΜΗΚΟΣ

  • Βάρος
Ο μέσος όρος του βάρους κατά τη γέννηση είναι 3500 γρ. για το αγόρι και 3200 γρ. για το κορίτσι. Τις πρώτες μέρες τα νεογνά χάνουν μέχρι και το 1/10 του βάρους τους, λόγω της αποβολής του οιδήματος που έχουν όταν γεννηθούν. Στις 10 μέρες περίπου επανακτούν το βάρος της γέννησης και ακολούθως βάζουν περίπου:
25-30  γραμμάρια την ημέρα το 1ο τρίμηνο

20-25  γραμμάρια την ημέρα το 2ο τρίμηνο

15-20 γραμμάρια την ημέρα το 3ο τρίμηνο και

10-15 γραμμάρια την ημέρα το 4ο τρίμηνο.

 Τις πρώτες εβδομάδες μετρούμε το βάρος κάθε βδομάδα και ακολούθως κάθε μήνα.

Δεν χρειάζεται το βρέφος να ζυγίζεται κάθε μέρα διότι πιθανόν τη μια μέρα να χάσει βάρος και την άλλη να βάλει διπλάσιο. Αυτό εξαρτάται αν το μωρό είναι νηστικό ή αν είχε κένωση ή ούρηση πριν από το ζύγισμα.
Το βάρος ενός νεογέννητου διπλασιάζεται στην ηλικία των 4-5 μηνών, τριπλασιάζεται στο χρόνο και τετραπλασιάζεται στα 2 χρόνια. Μετά χρησιμοποιείτε την απλή μέθοδο για να βρείτε το φυσιολογικό βάρος του παιδιού σας. Διπλασιάζετε την ηλικία του και προσθέτετε 8. Αυτό ισχύει μέχρι την ηλικία των 8 ετών.

  • Μήκος
Το μήκος σε ένα τελειομηνο νεογνό είναι περίπου 52 εκ. για ρο αγόρι και 50 εκ για το κορίτσι.
Αυξάνεται ραγδαία κατά τη διάρκεια του 1ου χρόνου της ζωής. Στο τέλος του 1ουχρόνου το μήκος είναι περίπου 75 εκ.Η αύξηση του μήκους δεν γίνεται με ομαλό τρόπο, αλλά με μικρά “πηδηματάκια”. Έτσι μπορεί για πολλές μέρες να μην αυξηθεί και τις επόμενες να αυξηθεί το διπλάσιο.

Το μήκος διπλασιάζεται στο τέλος του 4ου χρόνου και τριπλασιάζεται στην ηλικία των 12 ετών.
Συχνά οι γονείς ρωτούν αν το παιδί τους θα είναι ψηλό όταν μεγαλώσει. Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει πρόβλεψη στη βρεφική ηλικία. Στην ηλικία όμως των 2 ετών μπορούμε με ένα απλό τρόπο να υπολογίσουμε περίπου το τελικό ύψος.
Για τα αγοράκια διπλασιάζουμε απλά το ύψος τους.
Για τα κοριτσάκια αφαιρούμε 6 εκατοστά από το ύψος των 2 χρονών και διπλασιάζουμε, ή διπλασιάζουμε το μήκος που έχουν στην ηλικία των 18 μηνών.

7.  ΚΕΝΩΣΕΙΣ
Οι πρώτες κενώσεις του μωρού είναι συνήθως σκουροπράσινες, κολλώδεις και άοσμες, διότι αποτελούνται κυρίως από μηκώνιο, που υπήρχε στο έντερό του όσο ήταν στη μήτρα. Μετά τις πρώτες 2-3 μέρες, σταδιακά οι κενώσεις του θα αλλάζουν χρώμα και υφή. Η εμφάνιση τους εξαρτάται από το αν το μωρό θηλάζει ή τρέφεται με ξένο γάλα.
 ·         Όταν τα νεογνά που θηλάζουν μπορεί να έχουν πολλές υδαρείς κίτρινες κενώσεις (8-10 την ημέρα) που μοιάζουν με διάρροια. Αγνοείστε το, πρόκειται απλά για κόπρανα του  θηλασμού. Μετά τις πρώτες μέρες ή εβδομάδες ο αριθμός των κενώσεων θα ελαττωθεί σε 1-2 την ημέρα.  χωρίς να αποκλείεται όμως τα νεογνά να ενεργούνται μέρα παρά μέρα, ή και πιο αραιά. Επίσης το νεογνό μπορεί να ουρεί 8-10 φορές την ημέρα.
 ·         Νεογνά που τρέφονται με ξένο γάλα μπορεί τη πρώτη εβδομάδα να έχουν 2-4 κενώσεις και ακολούθως 1-2 κενώσεις την ημέρα. Ο αριθμός και η σύσταση των κενώσεων εξαρτώνται από την ηλικία του νεογνού και το είδος του γάλατος.
 Πριν από τη σίτιση του μωρού είναι καλό να αλλάζουμε τη πάνα του για να είναι πιο ήρεμο και να απολαύσει το γάλα του. Δεν αποκλείεται κατά τη διάρκεια της σίτισης, κυρίως του θηλασμού, να ακούσετε τα έντερα του μωρού να γουργουρίζουν και να ξαναενεργηθεί. Πριν το βάλετε στο κρεβατάκι του αλλάξτε ξανά τη πάνα, για να κοιμηθεί στεγνό και να αποφευχθούν οι ερεθισμοί του δέρματος.

 8.    ΔΙΑΦΟΡΑ
  • Ύπνος
Τις πρώτες εβδομάδες της ζωής, το μωρό κοιμάται τις περισσότερες ώρες της ημέρας και ξυπνά μόνο για να φάει. Έτσι τα νεογνά μπορεί να κοιμούνται 16-18 ώρες την ημέρα και τα βρέφη 14-16 ώρες την ημέρα.

Τους πρώτους έξι περίπου μήνες καλό είναι το βρέφος να κοιμάται στο δωμάτιο των γονιών του.

 Η πιο σωστή  και ασφαλέστερη θέση ύπνου είναι ή ύπτια (ανάσκελα), σε σχετικά σκληρό κρεβατάκι και χωρίς μαξιλάρι ή άλλα αντικείμενα όπως ρούχινα παιγνίδια . Έχει αποδειχθεί στατιστικά, ότι όταν ένα βρέφος κοιμάται ανάσκελα κινδυνεύει λιγότερο από τον αιφνίδιο βρεφικό θάνατο.

Μη χρησιμοποιείτε ρυθμιστές θέσης ύπνου, τα γνωστά σφηνάκια. Είναι επικίνδυνα και αχρείαστα.
Η ιδανική θερμοκρασία του δωματίου του μωρού είναι 20-24°C. βαθμοί, και ανάλογα με τη θερμοκρασία  πρέπει να είναι και το ντύσιμο.

  • Μπάνιο
Το νεογνό πρέπει να κάνει μπάνιο καθημερινά ή τουλάχιστον 3 φορές τη βδομάδα.

Καλύτερα να γίνεται  σε σταθερή ώρα κάθε μέρα, πριν να φάει.

Να θυμάστε  ότι τα παιδιά ηρεμούν και κοιμούνται καλύτερα, μετά από το μπάνιο, γι αυτό προτιμάτε να κάνετε μπάνιο στο μωρό σας το βράδυ πριν το βάλετε για  ύπνο.

Η πιο κατάλληλη θερμοκρασία του δωματίου είναι 24-26°C και του νερού 36-38

  • Πιπίλα
Η πιπίλα προκαλεί στο μωρό ηρεμία, ασφάλεια, σιγουριά και αυτοϊκανοποίηση. Πρέπει όμως να χρησιμοποιείται με σύνεση.

Οι πιο πολλές μητέρες προτιμούν να δώσουν πιπίλα στα μωρά τους.

Εάν είστε μία απ’ αυτές πρέπει να έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα. 
·         Εάν θηλάζετε, προσπαθήστε να μη δώσετε πιπίλα στο βρέφος σας μέχρι να σταθεροποιηθεί ο θηλασμός, γιατί μπορεί να του δώσει τόση ικανοποίηση που να ελαττώσει το ενδιαφέρον του για  τον θηλασμό. Εάν όμως δώσετε, διαλέξτε μια που να μοιάζει με τη θηλή.
 Το βρέφος είναι αυτό που θα διαλέξει ποια πιπίλα του αρέσει. Προμηθευτείτε τουλάχιστον 2-3 ίδιες πιπίλες (αυτήν που έχει επιλέξει) και να εναλλάσσετε στο βρέφος κάθε μερικές μέρες.

Αποφύγετε να δώσετε πιπίλα στα βρέφη που δεν βάζουν το κανονικό  βάρος.

 Χρησιμοποιείτε πιπίλες σιλικόνης, είναι πιο μαλακές και διατηρούνται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.
 Αντικαταστήστε αμέσως την πιπίλα που άρχισε να φθείρεται.
 Μην κρεμάτε την πιπίλα στην κούνια ή, γύρω από το λαιμό του μωρού σας, γιατί υπάρχει κίνδυνος  πνιγμού
 Μην του βάζετε την πιπίλα μόλις δείχνει ανήσυχο αλλά προσπαθήστε να βρείτε ποιο είναι το πρόβλημα της ανησυχίας του.
·Όταν το μωρό κοιμάται, όποτε βγαίνει η πιπίλα από το στόμα του, θα  ξυπνά  και θα πρέπει να του τη ξαναβάλετε. Αυτό είναι φυσικά πολύ κουραστικό για σας. Ίσως όμως να αξίζει τον κόπο διότι, ανακοίνωση της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής το 2011 αναφέρει ότι, έρευνα έχει δείξει τον προστατευτικό ρόλο της πιπίλας έναντι του συνδρόμου αιφνιδίου θανάτου των νεογνών ακόμα και αν η πιπίλα πέσει από το στόμα του.
Το πιπίλισμα του αντίχειρα αρχίζει και όταν το μωρό ευρίσκεται ακόμα στη μήτρα. Έτσι ίσως αργότερα να επιλέξει ξανά το πιπίλισμα του αντίχειρα γιατί το ικανοποιεί περισσότερο και γιατί τον έχει πρόχειρο και έτοιμο για χρήση, όποτε τον χρειαστεί. Επειδή το πιπίλισμα του αντίχειρα κόβεται πιο δύσκολα, μερικοί συνιστούν να ξαναγίνει προσπάθεια με τη πιπίλα.
 Εάν η συνήθεια της πιπίλας συνεχίσει μετά την οδοντοφυΐα είναι καλό να χρησιμοποιούνται ορθοδοντικές, για να αποφευχθεί η παραμόρφωση των δοντιών και ίσως και του προσώπου.


  • Αποστείρωση
 Η αποστείρωση αφορά τα μπουκάλια, τις πιπίλες και οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με τη σίτιση του βρέφους.
Κλασσικά η αποστείρωση γίνεται με 3 τρόπους.
1. Με ειδικά αποστειρωτικά υλικά (χημική μέθοδος).

2. Με βρασμό σε κλειστή κατσαρόλα. Η διάρκεια του βρασμού πρέπει να είναι 15 λεπτά μετά το σημείο βρασμού του νερού και

3. Με ειδικές συσκευές ατμού που υπάρχουν στο εμπόριο.
Και οι 3 τρόποι είναι αποτελεσματικοί γι αυτό επιλέξτε αυτή που εσείς προτιμάτε. Να θυμάστε ότι πριν  από την αποστείρωση πρέπει να πλένετε τα μπουκάλια και τις πιπίλες με σαπουνάδα και άφθονο νερό.

Η αποστείρωση σταματά με τη πρώτη χρήση του κουταλιού στη διατροφή του βρέφους δηλαδή όταν αυτό γίνει περίπου 5 μηνών.


  • Μεταφορά του νεογνού στο σπίτι

Η μεταφορά του νεογέννητου μωρού σας πρέπει απαραίτητανα γίνει με ειδικό παιδικό κάθισμα αυτοκινήτου που βλέπει προς τα πίσω. Το κάθισμα πρέπει να είναι συμβατό με τον τύπο του αυτοκινήτου και το βάρος του μωρού. Εάν δεν έχετε δανειστείτε ένα, μη το μεταφέρεται σε καλάθι, ή στα χέρια σας.
Στο σπίτι αρχίζει μια καινούρια εμπειρία. Το  άγχος η αγωνία και η ανασφάλεια ιδίως όταν είναι το πρώτο σας μωρό, είναι δεδομένα. Αυτό που χρειάζεται είναι απόλυτη ψυχραιμία και υπομονή. Χαλαρώστε ηρεμήστε και απολαύστε το.

Για οποιαδήποτε  αμφιβολία ή απορία, έστω και μικρή μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρο σας.