Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Πυρετικοί σπασμοί στα παιδιά


Οι πυρετικοί σπασμοί είναι οι πιο κοινοί σπασμοί που εκδηλώνονται στην παιδική ηλικία( 2-5 % ) και γενικά έχουν κατά κανόνα, άριστη πρόγνωση για την περαιτέρω ανάπτυξη του παιδιού. Δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την πραγματική επιληψία. Ποιες είναι οι αιτίες των πυρετικών σπασμών στην παιδική ηλικία;
Από που μπορούν προέλθουν;
Συνήθως, υπάρχει μια κοινή εμπύρετη λοίμωξη των ανώτερων αεραγωγών, η μερικές φορές μέση ωτίτιδα,αμυγδαλίτιδα,γαστρεντερίτιδα,ουρολοίμωξη. Ανάμεσα στις μολυσματικές ασθένειες, συγκαταλέγονται και η  ιλαρά και ερυθρά οι οποίες μπορεί να ενεργήσουν ως εκκλυτικοί παράγοντες. Ακόμα και μετά από εμβολιασμό έχουν παρατηρηθεί  πυρετικοί σπασμοί. Παρά το γεγονός  ότι οι προαναφερόμενες καταστάσεις είναι μόνο λίγο επικίνδυνες, ο παιδίατρος  πρέπει πάντα να αποκλείει μια σοβαρή ασθένεια άλλου είδους.
Ποια παιδιά είναι περισσότερο επιρρεπή στους  πυρετικούς σπασμούς;
Πριν από τον 9ο μήνα και μετά την ηλικία των 5 ετών οι πυρετικοί σπασμοί είναι σπάνιοι, αλλά όχι αδύνατοι, η πιο κοινή ηλικία είναι μεταξύ των 14-18 μηνών ζωής. Πάντως 3-4 τοις εκατό όλων των παιδιών έχουν ένα επεισόδιο πυρετικών σπασμών, και μέχρι 50 τοις εκατό αυτών των παιδιών ακόμα περισσότερα επεισόδια.
Πως περιγράφονται οι πυρετικοί σπασμοί;
Οι πυρετικοί σπασμοί συμβαίνουν κατά την ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας, πιθανότατα, όταν η θερμοκρασία του σώματος ξεπεράσει τους 39 ° C. Συνήθως επηρεάζονται όλα τα μέρη του σώματος , μερικές φορές μόνο μεμονωμένα άκρα. Τα παιδιά μπορούν να γίνουν  κυανωτικά  ή χλωμά, και η αναπνοή τους να δυσχεράνει.
Είναι σημαντικό η διάρκεια να μην ξεπεράσει τα δέκα λεπτά. Σε μεγαλύτερη διάρκεια (πάνω από 15 λεπτά) μπορεί η αιτία να έχει ένα πραγματικό υπόβαθρο όπως μια λοίμωξη ή μια δηλητηρίαση. Αυτές οι άλλες πιθανότητες θα πρέπει να διερευνηθούν πολύ καλά.
Τι επιπλοκές μπορούν να παρουσιαστούν; Μπορεί να χειροτερέψει η κατάσταση;
Συνήθως οι πυρετικοί σπασμοί σταματούν πριν την άφιξη στο νοσοκομείο ή στο γιατρό. Ο παιδίατρος πρέπει, ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, να αποκλείσει τη μηνιγγίτιδα. Σε περίπτωση αμφιβολίας/υποψίας, θα πρέπει να διενεργήσει μια οσφυονωτιαία παρακέντηση, ούτως ώστε το οσφυονωτιαίο υγρό να εξεταστεί στο εργαστήριο για να βεβαιωθεί ότι τίποτα δεν παραβλέπεται. Αυτή η διαδικασία είναι σχετικά απλή σε παιδιά  αυτής της ηλικίας και δεν πρέπει να φοβίζει τούς γονείς. Είναι επίσης πραγματικά ,πολύ σπάνια απαραίτητη.
Τι μπορεί να βοηθήσει για θεραπεία στο σπίτι;
Πρώτα απ’ όλα ψυχραιμία!! Προσέχουμε το παιδί να μην τραυματιστεί από διάφορα αντικείμενα στο περιβάλλον του και δεν βάζουμε τίποτα στο στόμα του.Κατά το πρώτο επεισόδιο πυρετικών σπασμών, δεν υπάρχει συνήθως στο σπίτι κάποιο αντιεπιληπτικό φάρμακο, αλλά σίγουρα ένα αντιπυρετικό υπόθετο. Αυτό θα πρέπει να χορηγηθεί ,έτσι ώστε η διέγερση του εγκεφάλου να μειωθεί. Ακόμη και κρύες κομπρέσες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μείωση του πυρετού. Βεβαιωθείτε επίσης ότι το κεφάλι είναι στραμμένο στο πλάι. Σε περαιτέρω σπασμούς, μια προληπτική θεραπεία με αντιεπιληπτικά φάρμακα ,για την πρόληψη των σπασμών δεν είναι απαραίτητη (ούτε και αναποτελεσματική), και δεν θα πρέπει να δίνεται. Κάτι που είναι ίσως πιο λογικό, είναι η χορήγηση αντιπυρετικών φαρμάκων σε επόμενες λοιμώξεις ,αν μετρήσετε θερμοκρασία ψηλότερη των 38,5 ° C από τον πρωκτό. Σε εμφάνιση πυρετικών σπασμών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν κλυσματάκια που σταματούν τους σπασμούς ( τα οποία συνταγογραφούνται συνήθως μετά το πρώτο επεισόδιο πυρετικών σπασμών και οι γονείς τα έχουν στο σπίτι).
Πώς εξελίσσονται οι πυρετικοί σπασμοί ;
Περίπου το 40-50 τοις εκατό των παιδιών με πυρετικούς σπασμούς, ξαναπερνούν κάποια επεισόδια, μερικές μάλιστα φορές συμβαίνουν με μεγαλύτερη συχνότητα. Αυτό συμβαίνει συχνότερα με την ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού πυρετικών σπασμών, όταν το παιδί ήταν κάτω των 12 μηνών κατά το πρώτο επεισόδιο, η αν είχε χαμηλή θερμοκρασία στο πρώτο επεισόδιο.  Η κύρια ανησυχία των γονέων, είναι βέβαια πάντα, ότι μπορεί να αναπτυχθεί μια επιληψία. Η πιθανότητα αυτή όμως, υπάρχει μόνο σε παιδιά που παρουσίασαν πυρετικούς σπασμούς πριν τους  9 μήνες ζωής, παιδιά με οικογενειακό ιστορικό επιληψίας  κυρίως σε συγγενείς 1ου βαθμού, σε σπασμούς που διαρκούν περισσότερο από 15 λεπτά, και ιδιαίτερα σε παιδιά με προβληματική ανάπτυξη (Σωματική, ψυχική ) πριν το πρώτο επεισόδιο πυρετικών σπασμών. Χωρίς αυτούς τους παράγοντες κινδύνου, η συχνότητα της επιληψίας μετά από πυρετικούς σπασμούς είναι μόνο  1 τοις εκατό.
Εδώ να αναφέρουμε ότι η πιθανότητα τα αδέλφια των παιδιών αυτών να αναπτύξουν πυρετικούς σπασμούς είναι περίπου 10-20 %.
Πότε πρέπει ένα παιδί με πυρετικούς σπασμούς να εισαχθεί στο νοσοκομείο;
Χωρίς εξαίρεση, στην ουσία πάντα. Εξαιρέσεις γίνονται όταν τα παιδιά είχαν ήδη αρκετά επεισόδια πυρετικών σπασμών στο παρελθόν, τα οποία ήταν εύκολα διαχειρίσιμα και πέρασαν γρήγορα. Ωστόσο, δεδομένου ότι για κάθε νέο περιστατικό είναι πιθανές πολλές αιτίες, θα πρέπει πάντα να αναζητείται ιατρική βοήθεια - έστω και μόνο για να ηρεμήσει - . Κατά κανόνα ένα παιδί με πυρετικούς σπασμούς, κρατείται για τουλάχιστον μία νύχτα στο νοσοκομείο, έτσι ώστε να φανεί η εικόνα της πιθανότατης λοίμωξης που ευθύνεται για το επεισόδιο.
Πώς ο γιατρός κάνει τη διάγνωση;
Με λεπτομερείς ερωτήσεις για το ιστορικό του επεισοδίου, στους συνοδούς, και με την κλινική εξέταση του ασθενούς παιδιού μπορεί ο παιδίατρος να αλιεύσει σημαντικές πληροφορίες που στις περισσότερες περιπτώσεις να μην χρειάζονται περαιτέρω εργαστηριακές εξετάσεις. Εξετάσεις αίματος και ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (μέτρηση των κυμάτων του εγκεφάλου) δεν απαιτείται συνήθως.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Οι γονείς είναι ως επί το πλείστον πολύ σοκαρισμένοι και φοβούνται για τη ζωή του παιδιού τους, σε ένα ενδεχόμενο επεισόδιο πυρετικών σπασμών, ειδικά αν πρόκειται για την πρώτη φορά, μιας και οι πυρετικοί σπασμοί μπορεί να φαίνονται πολύ δραματικοί. Ευτυχώς όμως, οι σπασμοί διάγουν στην πολύ μεγάλη πλειοψηφία τους, χωρίς επιπλοκές και προβλήματα, ειδικά αν η διάρκεια τους δεν ξεπερνά τα 10-15 λεπτά. Θα πρέπει όμως σε κάθε περίπτωση να αναζητείται ιατρική βοήθεια. Η πρόγνωση είναι κατά κανόνα εξαιρετική.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016

Ομοφυλοφιλία και παιδιά

Η πιο προφανής μορφή μιας σχέσης αγάπης είναι  μεταξύ άνδρα και γυναίκας. Σχεδόν όλα τα σήματα, που λαμβάνουν τα παιδιά και οι έφηβοι κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους,  στοχεύουν σε αυτήν ακριβώς τη μορφή σχέσης.
Παρά το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία, δηλαδή η στροφή προς σύντροφο του ιδίου φύλου, στην κοινωνία μας ολοένα και αποκτά μεγαλύτερη αποδοχή, όπως επίσης και τώρα πολλές διασημότητες δηλώνουν δημόσια την ομοφυλοφιλία τους,  συναντάμε συχνά έλλειψη κατανόησης και υπαινιγμούς από την κοινωνία. Η στροφή προς ένα σύντροφο του ιδίου φύλου κάνει πολλούς ανθρώπους να νιώθουν άβολα, γιατί η σεξουαλικότητα μεταξύ ανδρών η γυναικών σπάζει τις κοινές μας αντιλήψεις και ιδέες και είναι αδιανόητη για πολλούς.
Οι περισσότεροι γονείς αναμένουν ότι η κόρη τους θα ενδιαφερθεί για ένα αγόρι, η ο γιος τους για ένα κορίτσι ,που στη συνέχεια αυτόν ή αυτήν θα μπορούσε να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια. Αν ένα παιδί αποκαλύψει την ομοφυλοφιλία του ή αν οι γονείς αντιληφθούν ότι το παιδί τους έχει ομοφυλοφιλικές τάσεις, αυτό είναι για τους γονείς πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσουν, αν όχι σοκαριστικό και αδύνατο. Απογοητεύονται και πρέπει να αποσυρθούν από τις δικές τους επιθυμίες. Προκύπτουν αμφιβολίες και θυμός. Αναρωτιούνται τι πήγε στραβά στο παρελθόν, παρόλο που μπορεί να γνωρίζουν ότι η ομοφυλοφιλία δεν διδάσκεται ή είναι ένα "λάθος". Ερωτήσεις όπως «Το παιδί μου θα είναι ευτυχισμένο σε μια ομοφυλοφιλική σχέση;» και «Ποια είναι τα μειονεκτήματα που θα προκύψουν στο σχολείο η στην εργασία του;" ή "Τι θα πούμε στους συγγενείς, γείτονες και φίλους;" συχνά βασανίζουν τους γονείς. Ακόμα και το θέμα του AIDS μπορεί να αναδειχθεί ξαφνικά ως μια σημαντική απειλή.
Τι είναι η ομοφυλοφιλία;
Η ομοφυλοφιλία είναι η αγάπη για τους ανθρώπους του ίδιου φύλου. Ομως αυτό δεν εκφράζεται μόνο στη σεξουαλικότητα, αλλά χαρακτηρίζει ολόκληρο τον άνθρωπο. Όπως και με την ετεροφυλοφιλία, η την αγάπη μεταξύ του συζύγου και της συζύγου, υπάρχει και στην ομοφυλοφιλία, η αγάπη, η εμπιστοσύνη, η ζήλια, η υπευθυνότητα και η επιθυμία. Έτσι, ένας άντρας που αγαπάει έναν άνδρα και μια γυναίκα που αγαπά μια γυναίκα, έχει μια ανάλογη σχέση, όπως ένας άντρας και μιά γυναίκα.
Τρέχουσες συγκριτικές επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν  σεξουαλικό προσανατολισμό. Ως εκ τούτου, η ανδρική ομοφυλοφιλία δεν έχει, όπως υποστηρίζεται συχνά, να κάνει με μια κυρίαρχη μητέρα ή ένα αδύναμο πατέρα και ένα κορίτσι δεν είναι ομοφυλόφιλο γιατί έχει ένα αρσενικό ρόλο ως πρότυπο.  Ένας συνεχόμενος ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός δεν επηρεάζεται ούτε από εκπαίδευση, ούτε από αποπλάνηση. Ως εκ τούτου, οι γονείς δεν είναι υπεύθυνοι για το σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών τους. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ούτε ασθένεια, αλλά ένα ειδικό χαρακτηριστικό ενός ανθρώπου.
Πώς μπορώ να καταλάβω αν το παιδί μου είναι ομοφυλόφιλο;
Όταν οι γονείς είναι ειλικρινείς,ομολογούν ότι αισθάνονται άβολα όταν ο γιος τους εξαφανίζεται συνεχώς με τον ίδιο φίλο στο δωμάτιο ή η κόρη λέει ότι μόνο με μία και την ίδια φίλη, θέλει να κάνει παρέα. Πολλοί νεαροί κατά τη διάρκεια της εφηβείας ,έχουν περιστασιακά, ομοφυλοφιλικού τύπου  επαφές. Αλλά ο κάθε νέος που συναναστρέφεται και κάνει παρέα με ένα παιδί του ιδίου φύλου, δεν σημαίνει ότι θα γίνει ένας άνθρωπος μόνιμα ομοφυλόφιλος. Αυτό σημαίνει ότι η ομοφυλοφιλία δεν  «μεταφέρεται», -δεν την κολλάς -ακόμη και αν ο φίλος η φίλη είναι τελικά. Ο προσανατολισμός των συναισθημάτων και των αναγκών, σιγά-σιγά εμπεδώνεται και ξεκαθαρίζει στο αναπτυσσόμενο παιδί. Μόνο όταν τα ομοφυλοφιλικά συναισθήματα γίνονται ρεαλιστικά αντιληπτά από το ίδιο το άτομο και τα αναγνωρίσει στον εαυτό του, θα είναι σε θέση να τα εξωτερικεύσει.
Δεν υπάρχει κάποια γενική ένδειξη για το αν ένα παιδί είναι ομοφυλόφιλο ή όχι. Αυτό που παρατηρείται πιο συχνά, είναι η σχετική απομάκρυνση από τους συμμαθητές, τους φίλους και τους γονείς ή η αναζήτηση ενός νέου κύκλου φίλων και παρέας, αν έχουν ήδη επαφή με άλλους ομοφυλόφιλους. Αλλά φυσικά, ακόμη και οι ετεροφυλόφιλοι έφηβοι απομακρύνονται κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους από τους γονείς, κάτι που είναι μια φυσική διαδικασία.
Αν νομίζετε ότι το παιδί σας μπορεί να είναι ομοφυλόφιλο και δεν θέλετε να το ρωτήσετε ευθέως, θα μπορούσατε να φέρετε με πλάγιο τρόπο την συζήτηση σε ένα συνάδελφο σας ομοφυλόφιλο η ένα ηθοποιό. Πείτε του ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι κάτι αφύσικο και ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός ενός ατόμου δεν έχει καμιά  σημασία για το χαρακτήρα ενός ατόμου. Επίσης, θα μπορούσατε να πείτε στο παιδί σας ότι έχετε παρατηρήσει ότι συχνά βγαίνει μόνο του, ότι δεν τον επισκέπτονται φίλοι του και ρωτήστε το αν θέλει να σας μιλήσει για τους λόγους που συμβαίνει αυτό. Εάν το παιδί σας γνωρίζει ότι η ομοφυλοφιλία δεν είναι ένα θέμα ταμπού για σας και αισθάνεται ότι θέλετε πραγματικά να το βοηθήσετε, θα’ναι  πιο πρόθυμο να σας εκφράζεται πιο ελεύθερα.
Τι εννοούμε με το Coming out;
Με τον όρο Coming Out  εννοούμε τη περίοδο κατά την οποία οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ή γυναίκες συνειδητοποιούν την  ομοφυλοφιλική τους ταυτότητα και σιγά-σιγά το γνωστοποιούν αυτό στο κοινωνικό τους περιβάλλον.
Εδώ διακρίνουμε δύο φάσεις, το «εσωτερικό Coming Out", κατά το οποίο το ίδιο το άτομο αναγνωρίζει και συνειδητοποιεί ότι είναι ομοφυλόφιλο και το "εξωτερικό Coming Out" στο οποίο σταδιακά το άτομο εξωτερικεύει και γνωστοποιεί την ιδιότητα του στους γύρω του. Πρώτα, αποκαλύπτονται σε στενούς φίλους, δηλαδή πρόσωπα με τα οποία ο κίνδυνος φαίνεται να είναι χαμηλός, για να τα χάσουν. Αργότερα παρουσιάζονται σε μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων. Όσο πιο ευτυχισμένο το πρόσωπο που είναι σε ομοφυλοφιλική σχέση και όσο πιο θετική η εμπειρία με την ανακοίνωση της ομοφυλοφιλίας, τόσο μεγαλύτερη είναι η προθυμία του να βγάλει όλο αυτό προς τα έξω. Ωστόσο, οι γονείς συχνά ενημερώνονται τελευταίοι, καθώς  πολλά παιδιά φοβούνται ότι οι γονείς τους θα τα αποστρέφονται.
Πώς μπορώ να το χειριστώ αν μάθω ότι το παιδί μου είναι ομοφυλόφιλο;
Η συνειδητοποίηση ότι ένας νέος είναι ομοφυλόφιλος ,μπορεί να συνοδευτεί με μεγάλο φόβο. Ακόμα κι αν έχουν ήδη εμπειρία και γνώση ότι οι διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις είναι κάτι φυσιολογικό, νιώθουν ότι τα δικά τους συναισθήματά , έρχονται σε αντίθεση με  το κοινωνικό περιβάλλον, αλλά κυρίως  με τους γονείς και τι αυτοί περιμένουν από τους ίδιους.
Αν ο γιος η η κόρη σας μία μέρα σας πει: "Είμαι ομοφυλόφιλος/η" , αυτή θάναι αρχικά  μια ψήφος εμπιστοσύνης για σας ως γονείς, ότι σας εμπιστεύονται. Για το παιδί, η αποκάλυψη της ομοφυλοφιλίας του, θέτει επίσης ένα μεγάλο κίνδυνο, δεδομένου ότι θα φοβάται την απόρριψη από τους γονείς του ή ακόμη και τη βία.
Ως εκ τούτου, θα πρέπει να δώσετε στο παιδί σας να καταλάβει ότι πάντα θα στέκεστε δίπλα του και ότι θα το δέχεστε άνευ όρων, δηλαδή θα το αγαπάτε και θα το στηρίζετε με τον ίδιο τρόπο που κάνατε μέχρι εκείνη την ώρα.
Εάν είστε αρχικά έκπληκτοι, σοκαρισμένοι και απογοητευμένοι, θα είναι για σας αδύνατο να φαίνεστε υποστηρικτικοί απο την πρώτη στιγμή. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα ήταν ίσως σκόπιμο να καλέσετε ένα άλλο συνομιλητή για να βοηθήσει, όπως για παράδειγμα, έναν θεραπευτή, έναν σύμβουλο ψυχολόγο η έναν ιερέα.
Διάφοροι φόβοι έρχονται στο φως όταν οι γονείς πληροφορηθούν για την ομοφυλοφιλία του παιδιού τους. Ζωγραφίζουν το μέλλον του παιδιού τους  με τα μελανότερα χρώματα. Συχνά αρχίζει μια επίπονη διαδικασία σκέψεων που περιλαμβάνει τις διαχρονικές επιθυμίες και όνειρα που κάνουν όλοι οι γονείς για τα παιδιά τους, για παράδειγμα την διακαή επιθυμία για εγγόνια.
Συχνά, ωστόσο, τα προβλήματα που οι γονείς νιώθουν ότι έχουν η θα έχουν με την ομοφυλοφιλία του παιδιού τους, δεν είναι τόσο μεγάλα όσο αυτά του ίδιου του παιδιού. Όπου είναι δυνατόν έχει ήδη δημιουργήσει δικό του πλάνο ζωής ως ομοφυλόφιλος και μπορεί ακόμα κι έτσι να είναι ευτυχισμένο, ενώ οι γονείς φοβούνται για ασθένειες, όπως το AIDS, ο αποκλεισμός, η μοναξιά ή διάφορα μειονεκτήματα στο σχολείο ή την επαγγελματική ζωή του παιδιού τους.
Είναι σημαντικό να μιλήσετε ως ενδιαφερόμενοι γονείς με το γιο ή την κόρη σας σχετικά με τους φόβους σας, γιατί μόνο αν εκφράζονται αυτοί, μπορούν να αποσυναρμολογηθούν και να ξεπεραστούν.
Είναι, επίσης, σε αυτήν την περίοδο πολύ βοηθητικό να επιδιωχθεί διάλογος με έμπιστους ανθρώπους, με άλλους ομοφυλόφιλους ή τους γονείς τους, από τους οποίους θα επιδειχθεί κατανόηση , συμπάθεια και αποδοχή. Επιπλέον, υπάρχουν συμβουλευτικά κέντρα που παρέχουν βοήθεια σε τέτοιες περιπτώσεις.
Σκεφτείτε όσο το δυνατόν συχνότερα, ότι το παιδί σας δεν έγινε διαφορετικό έτσι ξαφνικά , μόνο και μόνο επειδή σας έχει ενημερώσει ότι είναι ομοφυλόφιλο. Είναι και παραμένει το παιδί σας! Είναι επίσης χρήσιμο να κάνετε το παιδί σας πάντα να καταλαβαίνει ότι όλοι οι γονείς έχουν τους φόβους και τις ανησυχίες για το μέλλον και την ευημερία των παιδιών τους, και ότι ο λόγος που ενδιαφέρονται δεν είναι μόνο η ομοφυλοφιλία.
Πώς να προστατεύεται το παιδί μου από το AIDS ;
Αν υποψιάζεστε ή γνωρίζετε ότι το παιδί σας είναι ομοφυλόφιλο, σκεφτείτε την απειλητική για τη ζωή ασθένεια του AIDS. Η ασθένεια αυτή που προκαλείται με μόλυνση με τον ιό HIV δεν σχετίζεται με τον  ομοφυλοφιλικό προσανατολισμό, δηλαδή το AIDS δεν επηρεάζει μόνο τους ομοφυλόφιλους. Δεδομένου ότι ο ιός HIV μπορεί να μεταδοθεί μέσω των υγρών του σώματος, το παιδί σας θα πρέπει πάντα να προστατεύεται κατά τη σεξουαλική επαφή με προφυλακτικά. Αυτή είναι η μόνη σίγουρη προστασία έναντι μιας πιθανής μόλυνσης με τον ιό HIV, ανεξάρτητα από το αν το παιδί είναι ετεροφυλόφιλο ή ομοφυλόφιλο.
Φροντίστε να ενημερώσετε το παιδί σας για τους τρόπους μετάδοσης του AIDS αλλά και άλλων αφροδίσιων νοσημάτων, και τους  τρόπους προστασίας. Ακόμα και αν εσείς δεν μπορείτε να φανταστείτε την ομοφυλοφιλική σχέση, η σας είναι δύσκολο να μιλάτε γι αυτά τα θέματα, θα πρέπει με ανοικτό διάλογο και συμπαράσταση, να μεταφέρετε στο παιδί σας μια σιγουριά και αυτοσυγκράτηση ούτως ώστε να βάζει όρια και πάντα να μοιράζεται μαζί σας τις όποιες ανησυχίες του. Έτσι θα μπορεί να σας εμπιστεύεται και να σας κρατά ενημερωμένους για ότι του συμβαίνει. Πληροφορίες για όλα αυτά μπορείτε πάντα να βρείτε στο διαδίκτυο η σε ειδικά φυλλάδια.
Τι μπορώ να κάνω για το παιδί μου αν είναι ομοφυλόφιλο;
Παρά το γεγονός ότι οι ομοφυλόφιλοι άνδρες και γυναίκες έχουν τα ίδια κοινά χαρακτηριστικά  με τους συνανθρώπους τους και επίσης πολλές φορές δεν μπορεί κανείς να τους αναγνωρίσει εξωτερικά, έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά στερεότυπα, για παράδειγμα, ότι οι ομοφυλόφιλες γυναίκες είναι εχθρικές προς τους άντρες η ότι οι ομοφυλόφιλοι άντρες είναι θηλυπρεπείς. Από μια τέτοια γενική επιφύλαξη δεν θα πρέπει εσείς να επηρεάζεστε. Το παιδί σας δεν θα γίνει εν μία νυκτί ένα διαφορετικό πρόσωπο μόνο και μόνο επειδή έχει σας έχει εμπιστευτεί την διαφορετικότητα του. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν γνωρίζει το παιδί σας καλύτερα από εσάς!
Πολλοί γονείς  ομοφυλόφιλων παιδιών ψάχνουν  για απαντήσεις ως προς το γιατί ,ειδικά το δικό τους παιδί  έχει αναπτύξει μια διαφορετική, από τις συμβατικές , σεξουαλική ταυτότητα. Και συχνά γίνονται προσπάθειες για να κάνουν τα παιδιά τους ετεροφυλόφιλα, δηλαδή να τα "ανακατευθύνουν". Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή ψυχική βλάβη για τον ενδιαφερόμενο.
Αν αποδεχτείτε ό, τι το παιδί σας έτσι είναι, και δέχεται  τον εαυτό του, τότε μπορείτε να υποστηρίξετε το παιδί σας πολύ καλά:
·         Ενθαρρύνετε το να έρθει σε επαφή με άλλους νέους, ή ομάδα νέων με ίδια ενδιαφέροντα. Να αναγνωρίσει το παιδί σας ότι δεν είναι ο/η μόνη ομοφυλόφιλοι. Ειδικά στις αγροτικές περιοχές, αυτό μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο. Μέρος του κόστους αυτών των ομάδων νεολαίας χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους. Επιπλέον, αυτές οι ομάδες βασίζονται σε δωρεές η συνδρομές.
·         Μπορεί να είναι πολύ χρήσιμο για σας ως γονέα και το παιδί σας ,να είστε δεσμευμένοι ενεργά στην εξάλειψη των προκαταλήψεων και των διακρίσεων εις βάρος των ομοφυλοφίλων. Η δέσμευση αυτή αρχίζει στη σχέση και στον κύκλο των φίλων, αλλά μπορεί να λάβει χώρα και σε μεγαλύτερο κοινωνικό επίπεδο, όπως επίσης και ως πρωτοβουλία γονέων. Υπάρχουν φορείς που βοηθούν γονείς ,να αποδεχθούν την ομοφυλοφιλία των παιδιών τους, να ενισχύσουν την αυτοπεποίθησή τους και γενικά να αντισταθμίσουν τις  διακρίσεις. Ακολουθώντας μια τέτοια κίνηση υποστηρίζετε ενεργά την ανάπτυξη της αναγνώρισης των ομοφυλόφιλων.
·         Ρωτήστε το παιδί σας-αν ακόμα πηγαίνει στο σχολείο- αν είναι  γνωστό ότι είναι ομοφυλόφιλο, και αν αντιμετώπισε προβλήματα εκεί. Υποστηρίξτε το , αν κριθεί αναγκαίο και μιλήστε με το συμβούλιο των γονέων ή με τους εκπαιδευτικούς που το παιδί σας, αλλά και σεις εμπιστεύεστε.
·         Να θυμάστε ότι δεν είναι μόνο απόφαση των γονέων, για το ποιος θα πληροφορηθεί για την ομοφυλοφιλία του παιδιού. Θα πρέπει οπωσδήποτε να μιλήσετε με το παιδί σας για το ποιοί από τους φίλους και τους γνωστούς της οικογένειας ή τους γείτονες θα πρέπει να ξέρουν γι 'αυτό, έτσι ώστε η σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε εσάς και το παιδί σας να μην διαταραχθεί. Τέλος, πολλοί γνωστοί και φίλοι ρωτούν τους γονείς ξανά και ξανά τι κάνουν τα παιδιά κλπ. Θα πρέπει να σέβεστε, αν το παιδί σας δεν θέλει να πείτε γι 'αυτό. Αλλά και αντίθετα, δεν θα πρέπει επίσης ,το παιδί σας να σας παροτρύνει να μιλήσετε στους άλλους για την ομοφυλοφιλία του, όταν εσείς οι ίδιοι δεν αισθάνεστε ακόμη έτοιμοι να το πράξετε. Το παιδί σας θα πρέπει να σέβεται τα συναισθήματά σας, όπως και σεις τα δικά του. Μην φοβάστε πάρα πολύ για τις αντιδράσεις των άλλων. Η εμπειρία των ενδιαφερόμενων γονιών έδειξε ότι συχνά δεν ήταν τόσο δραματικές όσο αναμενόταν.
·         Τα νέα κυκλοφορούν πολύ γρήγορα, αν κάποιος είναι ομοφυλόφιλος ανάμεσα στον φιλικό κύκλο ή στη γειτονιά. Το κουτσομπολιό αντιμετωπίζεται καλύτερα αν βγείτε στην επίθεση και προσεγγίσετε το θέμα αντικειμενικά, ρωτώντας  τους συγκεκριμένους κουτσομπόλες  από πού προέρχονται οι πληροφορίες τους. Είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσετε στους ανθρώπους αυτούς ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει στη σχέση ανάμεσα σε εσάς και το γιο ή τη κόρη σας, μόνο και μόνο επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Σταθείτε στο παιδί σας ακόμα και δημόσια!

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy

drmakrides@cablenet.com.cy

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Λόξυγκας στα βρέφη

Ειδικά κατά τις πρώτες εβδομάδες και μήνες μετά τη γέννηση τα μωρά έχουν συχνά λόξυγκα. Ποιοι είναι οι λόγοι για αυτό και γιατί δεν θα πρέπει να ανησυχείτε αν το μικρούλι σας έχει λόξυγκα.
Λόξυγκας  ακόμα και στη μήτρα
Κιόλας από την 9η βδομάδα κύησης ,μπορεί το αγέννητο μωρό να κάνει λόξυγκα  στη μήτρα. Αυτό οφείλεται σε αναπνευστικές ασκήσεις, στις οποίες το έμβρυο ανεβοκατεβάζει το στήθος του. Έτσι, αμνιακό υγρό αντλείται μέσα από το διάφραγμα, και με αυτό τον τρόπο εκπαιδεύονται οι αναπνευστικοί μυς για μεταγενέστερη "σωστή" αναπνοή μέσα και έξω. Περίσσεια αέρα διαφεύγει κατά τη διαδικασία αυτή και οδηγεί σε ένα ‘’ γλυκό’’ λόξυγκα στην κοιλιά της μέλλουσας μητέρας.
Λόξυγκας σε βρέφη ως προστατευτικός μηχανισμός και άσκηση
Στα βρέφη, μπορεί να παρουσιαστεί λόξυγκας, ειδικά μετά από τον θηλασμό ή το φαγητό. Αυτό οφείλεται στους όχι ακόμη ώριμους μύες του διαφράγματος, οι οποίοι ελέγχουν την αναπνοή, και που πιέζονται από το γεμάτο στομαχάκι του μωρού. Ο ερεθισμός του λεγόμενου πνευμονογαστρικού νεύρου ευθύνεται για την ακανόνιστη σύσπαση των μυών αυτών. Αυτό ωθεί το μωρό να εισπνέει, απότομα και παράλληλα όμως, κλείνει την επιγλωττίδα. Έναντι αυτού του εμποδίου στη συνέχεια το διάφραγμα πάλλεται, δημιουργώντας έτσι τον λόξυγκα. Ταυτόχρονα, ο αέρας δεν μπορεί να βγει πια έξω ,και η ροή του γάλακτος προς τα πάνω διακόπτεται.
Ο λόξυγκας, είναι επομένως, για το μωρό ένας πολύ χρήσιμος προστατευτικός μηχανισμός ,ενάντια στην κατάποση και την επιστροφή του περιεχομένου του στομάχου πίσω στο στόμα. Ταυτόχρονα εκπαιδεύονται οι διαφραγματικοί και μεσοπλεύριοι μύες.
Τι μπορεί κανείς  να κάνει για το λόξυγκα στα μωρά;
Δεδομένου ότι οι λόξυγκας είναι γνωστός στο μωρό από τις αρχές της εγκυμοσύνης, έχει συνηθίσει σε αυτό και δεν τον αισθάνεται ως επώδυνο ή ενοχλητικό. Έτσι κι αλλιώς, επίσης, αργά ή γρήγορα ,θα σταματήσει από μόνος του. Αν θέλετε όμως να βοηθήσετε το παιδί σας να απαλλαγεί από τον λόξυγκα, μπορείτε να δοκιμάσετε τα εξής:
Ø  Δώστε κάτι στο μωρό σας να πίνει. Συνήθως αρκεί να το βάλετε ξανά για λίγο στο στήθος σας ή να του δώσετε λίγο νερό με το μπιμπερό. Θα πρέπει επίσης να αφήνετε το μωρό σας μετά από κάθε γεύμα, να ρεύεται ικανοποιητικά.
Ø  Η χαλάρωση μπορεί να βελτιώσει τον λόξυγκα. Πάρτε το μωράκι σας αγκαλιά, τραγουδήστε του κάτι, χαϊδέψτε το, κάντε του μασάζ στις πατούσες των ποδιών του.
Ø  Δεδομένου ότι ο λόξυγκας μπορεί να προκληθεί από τις αλλαγές της θερμοκρασίας και το κρύο, να είστε σίγουρες ότι το μωρό σας είναι πάντα ντυμένο αρκετά ζεστά η/και εξοπλίστε την αλλάχτρα του μωρού σας με μια λάμπα θερμότητας. Επίσης, ένα ζεστό μαξιλαράκι στο κρεβατάκι  του μπορεί να βοηθήσει ώστε το διάφραγμα χαλαρώσει και πάλι.
Ø  Τέλος ένα άλλο παράξενο κόλπο: Φυσήξτε απαλά του παιδιού στο πρόσωπο. Έτσι, αλλάζει ο ρυθμός της αναπνοής και ο λόξυγκας σταματά σύντομα.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy