Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015

Χριστούγεννα καί παιδιά


Η μαγεία των Χριστουγέννων

Τα Χριστούγεννα είναι αξέχαστα, ειδικά για τα παιδιά.
Τα Χριστούγεννα είναι παντού! Βιτρίνες,εορταστικά φώτα, διαφήμιση, τηλεοπτικές εκπομπές, ταινίες, ...
Δεν υπάρχει διαφυγή! Αλλά ενώ οι ενήλικες τείνουν γρήγορα να βλέπουν αυτή την εορταστική περίοδο στο τέλος τής χρονιάς ως εμπορικό γεγονός με σκοπό την αγορά δώρων, εορταστικών τροφίμων πέραν απο την επιθυμία τους γιά νάρθει η οικογένεια πιο κοντά,γιά τα παιδιά παρόλα αυτά είναι και παραμένει η εποχή των Χριστουγέννων για τα παιδιά μια μαγική εμπειρία.

Η εορταστική ατμόσφαιρα, τα μπισκότα, τα χριστουγεννιάτικα στολίδια - και φυσικά οι προσδοκίες για  πολλά όμορφα δώρα - κάνει τις καρδιές των μικρών μας φίλων να χτυπά πιο γρήγορα.

Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία να δείξετε στο παιδί σας ότι πίσω από τη γιορτή των Χριστουγέννων,δέν κρύβονται μόνο τα εντυπωσιακά καταστήματαμε τις βιτρίνες τους,τα δώρα και τα γλυκά, και εξηγήστε του το συμβολισμό και το υπόβαθρο αυτής της επίσημης γιορτής: Άγιος Βασίλης, χριστουγεννιάτικα δέντρα, κεριά, πάχνη, τα μπισκότα, οι Χριστουγεννιάτικες κάλτσες, ...

Αλλά τι είναι τά Χριστούγεννα και η έλευση του Αη Βασίλη τελικά; Γιατί είναι αυτή η περίοδος τόσο σημαντική για τα παιδιά; Και ποιος είναι ο Χριστός παιδί, ο Άγιος Βασίλης, ο Santa Claus ; Μήπως υπάρχουν πραγματικά; Μια ερώτηση που κάθε παιδί κάποια μέρα θα θέσει - και κάθε γονιός θα βρεθεί μπροστά απο μιά  αγωνιώδη απόφαση: Ν'αφήσω τα παιδιά να πιστεύουν , ή να τους πώ την αλήθεια;

Και μην ξεχνάτε: Σε μια εποχή της ανοχής και του ανοίγματος προς τις άλλες θρησκείες, ένα θέμα που δεν μπορεί να εξηγηθεί αρκετά στα παιδιά, είναι η εποχή των Χριστουγέννων, μια ωραία ευκαιρία να εξηγήσετε στα παιδιά σας τις παραδόσεις και τα έθιμα των άλλων πολιτισμών!

Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

8+ 1 Μυστικά για τη διατροφή των παιδιών

Τι πρέπει να προσέχουμε, για να οδηγήσουμε ένα παιδί να τρέφεται σωστά;
Ø  Μην πιέζετε ποτέ το παιδί. Να είστε σίγουρες πως αν δεν φάει ένα γεύμα, η αν δεν φάει μια ολόκληρη μέρα, σίγουρα θα πεινάσει την επόμενη.
Ø  Μην μαγειρεύετε ειδικά για το παιδί. Πρέπει να μάθει να τρώει το ίδιο φαγητό που τρώει όλη η οικογένεια.
Ø  Μην χρησιμοποιείτε το φαγητό ως ‘’αμοιβή’’. Ποτέ δηλαδή μην πείτε: αν φας το φαγητό σου, θα πάμε μια βόλτα η θα σου πάρω παιχνίδι…
Ø  Μην κυνηγάτε το παιδί σ’ όλο το σπίτι προκειμένου να φάει. Πρέπει να ξέρει πως το τραπέζι της κουζίνας η της τραπεζαρίας είναι ο συγκεκριμένος χώρος που όλη η οικογένεια γευματίζει.
Ø  Μην εξιστορείτε χιλιάδες παραμύθια η μην αρχίζετε το τραγούδι. Το πολύ που σας επιτρέπουμε προκειμένου το παιδί να φάει ,είναι ένα και μόνον ένα παραμύθι, σε αργό ρυθμό…
Ø  Σέβεστε τις γευστικές προτιμήσεις του παιδιού. Αν, για παράδειγμα προτιμά τα κοκκινιστά, δεν χάνετε τίποτα να το ικανοποιείτε προσθέτοντας ντομάτα στα λαχανικά η στο κρέας. Αν πάλι προτιμά τα ξινά, μπορείτε να μαγειρεύετε ανάλογα, διαλέγοντας το αυγολέμονο η τα ψητά κατσαρόλας.
Ø  Μην μπερδεύετε ποτέ τις γεύσεις.   Έχετε πάντα υπόψη σας πως τα παιδιά προτιμούν τις απλές γεύσεις.
Ø  Μην βάζετε ποτέ μεγάλες ποσότητες στο πιάτο γιατί τρομάζουν το παιδί. Είναι προτιμότερο να βάζετε λίγο φαγητό και αν το παιδί συνεχίσει να πεινά, να βάλετε άλλη μια μίνι μερίδα μπροστά του.
Ø  Μην βιάζεστε. Υπάρχουν παιδιά που στην κυριολεξία, καταβροχθίζουν το φαγητό τους και άλλα που μασούν κάθε μπουκιά τουλάχιστον πέντε λεπτά.
Όσο λοιπόν κι αν βιάζεστε εσείς, πρέπει να αφήνετε το παιδί να τρώει με την ησυχία του. Άλλωστε όσο πιο αργά τρώει, τόσο πιο υγιεινά τρέφεται!


Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής, Παιδιατρικής αιματολογίας, Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s  University of London Medical  School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy
Τηλ.22270237,99445245

5 λόγοι γιατί τα παιδιά σας πρέπει να έχουν κατοικίδιο


Για δεκαετίες τώρα, η συζήτηση συνεχίζεται - είναι καλό ή όχι για τα παιδιά να μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα;
Δείτε 5 λόγους για τους οποίους το παιδί σας θα πρέπει να έχει ένα κατοικίδιο.
1. Ευθύνη
Τα παιδιά με κατοικίδια  αναπτύσσουν το αίσθημα της ευθύνης και της μέριμνας για τους άλλους νωρίς στη ζωή αφού τα κατοικίδια χρειάζονται φροντίδα και προσοχή όλη την ώρα. Μαθαίνοντας πώς να είναι υπεύθυνα για ένα άλλο πλάσμα θα τους ωθήσει να φροντίζουν καλύτερα τον ίδιο τον εαυτό τους.
2. Αυτοπεποίθηση
Όταν τα παιδιά πετυχαίνουν στο μεγάλωμα του κατοικίδιου τους, αισθάνονται καλά για τον εαυτό τους. Με τη σειρά, αυτό αυξάνει την αυτοεκτίμηση και έχουν ένα αέρα σιγουριάς για τον εαυτό τους.
3. Λιγότερο επιρρεπή σε αλλεργίες και άσθμα
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα είναι λιγότερο επιρρεπή να αναπτύξουν αλλεργίες και άσθμα. Όταν εκτεθούν στο τρίχωμα κατοικίδιων ζώων και σε άλλα αλλεργιογόνα από μικρά, έχουν την τάση να αναπτύσσουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα.
4. Άσκηση και παιχνίδι
Τα κατοικίδια, κυρίως  τα σκυλιά, χρειάζονται άσκηση και παιχνίδι. Οι δραστηριότητες που τα παιδιά συμμετέχουν με τα κατοικίδια τους είναι συνήθως φυσικές.
5. Ηρεμία
Τα κατοικίδια τείνουν να επιφέρουν μια αίσθηση ηρεμίας στα παιδιά. Μερικά παιδιά είναι πιο χαλαρά περιτριγυρισμένα από κατοικίδια παρά από άλλους ανθρώπους. Όπως και οι ενήλικες, τα παιδιά στρέφονται προς τα κατοικίδια  τους όταν αισθάνονται θλιμμένα, θυμωμένα, ή αναστατωμένα.
Μα πάνω απ’ όλα…

Τα παιδιά σας θα ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια με τους καλύτερους φίλους – τα ζώα!!!

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Απόφραξη αεραγωγού (Πνιγμονή) στά βρέφη και παιδιά

Απόφραξη αεραγωγού σε βρέφος 

Δοκιμάστε να απομακρύνετε το ξένο σώμα μόνο εάν το βρέφος δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνο του. Ποτέ μη δοκιμάσετε να αφαιρέσετε το ξένο σώμα που αποφράζει τον αεραγωγό, βάζοντας στα τυφλά τα δάχτυλα σας στα στόμα του. 

Για να αφαιρέσετε το ξένο σώμα από ένα βρέφος που δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνο του, ξαπλώστε το στο χέρι σας με το κεφάλι προς τα κάτω. 
Χρησιμοποιώντας τη βάση της παλάμης σας δώστε μέχρι 5 χτυπήματα ανάμεσα στίς ωμοπλάτες. 
Εάν αυτό αποτύχει να αφαιρέσει το ξένο σώμα, γυρίστε το ανάποδα και δώστε μέχρι 5 θωρακικές ωθήσεις. Οι θωρακικές ωθήσεις γίνονται με τον ίδιο τρόπο και στο ίδιο σημείο που γίνονται οι θωρακικές συμπιέσεις, αλλά πρέπει να είναι πιο απότομες και με βραδύτερο ρυθμό ώστε με κάθε ώθηση να προσπαθείτε να μετακινήσετε το ξένο σώμα. 

Ελέγξτε το στόμα, απομακρύνετε προσεκτικά κάθε ορατό ξένο σώμα που αποφράζει τον αεραγωγό και ξανά-εκτιμήστε την αναπνοή. Εάν δεν υπάρχει αναπνοή, δοκιμάστε να δώσετε μέχρι 5 αναπνοές.

Εάν οι προσπάθειες δεν είναι αποτελεσματικές, επαναλάβετε τον κύκλο των 5 χτυπημάτων της πλάτης και των 5 θωρακικών ωθήσεων

Μη δοκιμάσετε να κάνετε κοιλιακές ώσεις σε ένα βρέφος γιατί μπορεί να προκαλέσετε βλάβη στα εσωτερικά του όργανα.

Απόφραξη αεραγωγού σε παιδί 

Ένα παιδί μπορείτε να το τοποθετήσετε πάνω στα γόνατα σας, με το κεφάλι προς τα κάτω και να του δώσετε μέχρι 5 κτυπήματα στην πλάτη, ανάμεσα στις δύο ωμοπλάτες. 

Εάν αυτό αποτύχει, γυρίστε το παιδί ανάσκελα και δώστε μέχρι 5 θωρακικές ωθήσεις. Αυτές γίνονται με τον ίδιο τρόπο όπως και οι θωρακικές ωθήσεις, αλλά πρέπει να είναι πιο απότομες και με βραδύτερο ρυθμό προσπαθώντας με κάθε ώθηση να αφαιρέσετε το ξένο σώμα. 

Εάν και αυτό αποτύχει και το παιδί δεν αναπνέει, ελέγξτε το στόμα και προσεκτικά αφαιρέστε κάθε ορατό ξένο σώμα. Μετά δοκιμάστε να δώσετε μέχρι 5 αναπνοές.

Εάν όλα αυτά δεν επιτύχουν δώστε 5 χτυπήματα στην πλάτη και συνεχίστε με 5 κοιλιακές ωθήσεις, με λιγότερη βέβαια δύναμη από ότι σε έναν ενήλικα.

Εάν πάλι δεν υπάρξει κανένα αποτέλεσμα, συνεχίστε με κύκλους των 5 χτυπημάτων στη πλάτη, 5 θωρακικών ωθήσεων, 5 αναπνοές, 5 χτυπήματα στη πλάτη, 5 κοιλιακές ωθήσεις, 5 αναπνοές κ.ο.κ 

Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2015

Ακμή (Acne vulgaris)

 (=μαύρα στίγματα, σπυράκια, ακμή)
Η ακμή συνήθως επηρεάζει τους εφήβους, αλλά και ενήλικες μπορούν επίσης να επηρεαστούν.
Κατά την εφηβεία, μια νέα ισορροπία μεταξύ αρσενικών και θηλυκών ορμονών πρέπει να δημιουργηθεί στο σώμα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχεδόν όλοι οι έφηβοι υποφέρουν από σπυράκια και μαύρα στίγματα. Η βαρύτητα της ακμής μπορεί να αυξηθεί κατά τη διάρκεια της εφηβείας, μεταξύ του 17ου και του 19ου έτους της ζωής φθάνοντας στη μέγιστη έκφραση της. Στη συνέχεια υποχωρεί σταδιακά μέχρι τα 25 έτη. Αλλά μερικοί άνθρωποι υποφέρουν μέχρι και στα 40κοστά τους γενέθλια με προβλήματα ακμής.
Πώς δημιουργείται  η ακμή;
Στην εφηβεία, η παραγωγή των αρσενικών ορμονών του φύλου (ανδρογόνα) σε αγόρια και κορίτσια αυξάνει. Οι σμηγματογόνοι αδένες διεγείρονται επομένως σε αυξημένη παραγωγή σμήγματος (στέαρ). Η ευαισθησία των σμηγματογόνων αδένων στα ανδρογόνα καθορίζει την ποσότητα του σμήγματος και είναι μοναδικά διαφορετική. Το λιπαρό δέρμα κερατοποιείται περισσότερο από το κανονικό ή ξηρό δέρμα στην επιφάνεια. Αυτό οδηγεί επίσης σε μια στένωση των σμηγματογόνων αγωγών. Λόγω της αυξανόμενης παραγωγής σμήγματος και τη στένωση των αγωγών είναι δύσκολο για το  σμήγμα να απεκκριθεί και έτσι συσσωρεύεται εκεί, σχηματίζοντας σπυράκια. Έτσι, δημιουργείται η εικόνα του ακάθαρτου δέρματος, η οποία αναφέρεται επίσης και ως acne comedonica. Η τάση για ακμή φαίνεται να είναι κληρονομική.
Κατά τη διάρκεια της αποδόμησης του  σμήγματος παράγονται ελεύθερα λιπαρά οξέα που ερεθίζουν το περιβάλλοντα ιστό, προκαλούν φλεγμονή και  επηρεάζουν το φυσικό pΗ της επιφάνειας του δέρματος. Αυτό το αλλοιωμένο δέρμα είναι ιδιαίτερα ευάλωτο σε βακτηριακές λοιμώξεις. Εάν οι φραγμένοι σμηγματογόνοι αγωγοί (μαύρα στίγματα) αποικιστούν με βακτήρια  (π.χ. Propionibacterium acnes,) προκαλούνται σπυράκια. Αρχικά, φαίνονται σαν κόκκινα οζίδια (βλατίδες), τα οποία τελικά μπορεί επίσης να φουντώσουν να κάνουν πύο και να γίνουν φλύκταινες. Αυτή η εκδήλωση της ακμής λέγεται  acne papulopustulosa.Η  φλεγμονή υποχωρεί, ανάλογα με τη σοβαρότητα, μετά από ημέρες ή εβδομάδες. Αν οι σμηγματογόνοι αδένες είναι πολύ ευαίσθητοι έναντι των  αρσενικών ορμονών, η ακμή μπορεί να φθάσει σε επίπεδο που καθιστά την ιατρική βοήθεια απαραίτητη.
Η πιο σοβαρή μορφή της ακμής είναι η Acne conglobata. Από τις βλατίδες και  τις φλύκταινες  σχηματίζονται σκληροί κόμβοι  που μπορεί να γεμίσουν πύον και να σχηματίσουν αποστήματα και συρίγγια.Αυτό οδηγεί σε βλάβη τα βαθύτερα στρώματα του δέρματος και του υποδόριου ιστού, που επουλώνεται σχεδόν πάντα με ουλές. Αυτά τα σημάδια παραμένουν ,και μπορεί να έχουν ψυχολογικές συνέπειες, ιδιαίτερα στους νέους. Για το λόγο αυτό, η έγκαιρη και αποτελεσματική θεραπεία είναι απαραίτητη, στόχος της  οποίας είναι κατά κύριο λόγο, η αποφυγή των ουλών.
Δεν πρέπει να συγχέεται η εφηβική ακμή (Acne vulgaris) με την κλινική εικόνα της Acne inversa η οποία είναι  μια ανεξάρτητη κατάσταση στην οποία υπάρχει χρόνια φλεγμονή των θυλάκων των τριχών.
Ποια μέρη του σώματος επηρεάζονται ιδιαίτερα;
Πιο συχνά  η ακμή εμφανίζεται στο πρόσωπο, ιδίως στην λεγόμενη ζώνη Τ, δηλαδή στο μέτωπο, τη μύτη και το πηγούνι. Παρουσιάζεται επίσης στους ώμους και το άνω μέρος του θώρακα καθώς και την πλάτη, αλλά συνήθως σε μικρότερο βαθμό. Οι περιοχές αυτές χαρακτηρίζονται από μεγάλους σμηγματογόνους αδένες και λέγονται σμηγματορροϊκές περιοχές.
Τι επιδεινώνει την ακμή;
·         Ψυχολογικοί παράγοντες, όπως το άγχος, η θλίψη, η κατάθλιψη
·         Η εργασία σε ένα υγρό περιβάλλον
·         Λίπη ή έλαια: Μερικές φορές, εμφανίζεται ακμή, σε ανθρώπους των οποίων το δέρμα επιβαρύνεται πολύ από  υπερβολική ζέστη ή μόλυνση (λάδια, λιπαντικά, κλπ) (εξωγενώς προκαλούμενη ακμή)
·         Εμμηνόρροια: Στις γυναίκες, συχνά λίγο πριν από την έμμηνο ρύση, υπάρχει επιδείνωση της εμφάνισης του δέρματος, δεδομένου ότι αυτή τη περίοδο τα επίπεδα των οιστρογόνων στο  αίμα πέφτουν (τα οιστρογόνα έχουν ανασταλτική επίδραση στην παραγωγή του σμήγματος), ενώ το επίπεδο των ανδρογόνων στο αίμα αυξάνεται. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μόνο λίγες γυναίκες υποφέρουν από ακμή.
·         Η πίεση, η ο κνησμός στα σπυράκια
·         Ορισμένα φάρμακα (π.χ. στεροειδή) και  χημικά προϊόντα
·         Κάπνισμα
Τι μπορώ να κάνω ;
·         Πλένετε το πρόσωπό σας δύο φορές την ημέρα με ένα ήπιο, φιλικό προς το δέρμα προιόν  με pH περίπου 5,5 - 6,5.
·         Πλένετε το δέρμα σας όταν έχετε ιδρώσει. Αλλά δεν πρέπει να τρίψετε το πρόσωπο.
·         Προσπαθήστε να μην κρέμονται τα μαλλιά στο πρόσωπό σας.
·         Μην πιέζετε τα σπυράκια διότι η ακμή γίνεται χειρότερη και παραμένουν εκεί ουλές.
·         Προστατέψτε το δέρμα σας από το υπερβολικό κρύο, τη ζέστη και το φως του ήλιου Αν και ο ήλιος οδηγεί σε βραχυπρόθεσμη ανακούφιση της ακμής, δεν μπορεί να τη θεραπεύσει. Επιπλέον, η παρατεταμένη ηλιακή ακτινοβολία είναι αιτία καρκίνου του δέρματος.
·         Χρησιμοποιήστε κρέμες, αντηλιακά και καλλυντικά με βάση το νερό. Λιπαρές ή ελαιώδης κρέμες και καλλυντικά φράσσουν τους πόρους του δέρματος και επιδεινώνουν την ακμή.
·         Δεν υπάρχει καμία επιστημονική βεβαιότητα ότι ορισμένα τρόφιμα προκαλούν  ακμή. Σημειώστε, ωστόσο, ότι αν επιδεινωθούν τα σπυράκια, μια-δυο μέρες μετά την κατανάλωση ορισμένων τροφών, όπως ντομάτες ή σοκολάτα, θα πρέπει να αποφεύγετε αυτά τα τρόφιμα.
·         Να τρώτε υγιεινά και ποικίλα, πίνετε άφθονο νερό και να ασκήστε τακτικά. Οταν αισθάνεστε άνετα, είναι επίσης το δέρμα σας καλύτερα.
·         Επισκεφτείτε μια αισθητικό η οποία θα σας συμβουλεύσει για τη φροντίδα του δέρματος. Ένας επαγγελματικός  καθαρισμός του δέρματος μπορεί να επιταχύνει την επούλωση της ακμής.
·         Ανατρέξτε στο γιατρό για να ξεκινήσει μια φαρμακευτική θεραπεία ,και αποφύγετε τα πειράματα με διάφορα "διορθωτικά μέτρα".
Πότε πρέπει να δείτε ένα γιατρό;
Μια επίσκεψη στο γιατρό θα πρέπει να πραγματοποιηθεί, εάν
·         Η ακμή είναι στα πρώτα της στάδια
·         Η ακμή είναι  για σας ένα πρόβλημα
·         Εμφανίζονται μεγάλα, επώδυνα σπυράκια
·         Πρόκειται για ουλές ακμής
·         Εχετε σκούρο δέρμα, και στα σημεία που είναι τα σπυράκια, εμφανίζονται μαύρες μεγάλες κηλίδες.
Πώς αντιμετωπίζεται η ακμή;
Εκτός από την φλεγμονή και τις βακτηριακές μολύνσεις ,αντιμετωπίζονται και η υπερπαραγωγή σμήγματος, και η στένωση των σμηγματογόνων πόρων. Συχνά το δέρμα φαίνεται να επιδεινώνεται κατά την έναρξη της θεραπείας και το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι μόνο έξι έως οκτώ εβδομάδες αργότερα ορατό.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Λοιμώδης μονοπυρήνωση

Η λοιμώδης μονοπυρήνωση είναι μια λοίμωξη που προκαλείται από τον ιό Epstein-Barr (EBV). Στα 20% των ασθενών μπορεί να είναι υπεύθυνος ο κυτταρομεγαλοϊός (CMV). Η ασθένεια είναι επίσης γνωστή ως νόσος του φιλιού η νόσος των ερωτευμένων διότι η μετάδοση πραγματοποιείται μέσω του σάλιου από τα φιλιά ή με τη σεξουαλική επαφή.
Ο ιός Epstein-Barr πρωτοανακαλύφθηκε το 1964 και ανήκει στην ομάδα των ιών του έρπητα και ανευρίσκεται όλο τον κόσμο. 90-95% των ανθρώπων πάνω από τα 25 φέρουν αντισώματα ενάντια στον ιό ως ένδειξη ότι είχαν επαφή με τον ιό. Αρα η αδενοπάθεια αυτή είναι μια κοινή λοίμωξη, με μόνο ένα μικρό ποσοστό των ατόμων που έχουν μολυνθεί - ανάλογα με την ηλικία –να  αναπτύσσει συμπτώματα.
Τρόποι μετάδοσης
Οι περισσότερες μολύνσεις μεταδίδονται με τη στενή επαφή μεταξύ ασυμπτωματικών φορέων του ιού με ευπαθή άτομα. Η μετάδοση του ιού γίνεται κυρίως με τα σταγονίδια, με το σάλιο, με μολυσμένες  εκκρίσεις των γεννητικών οργάνων, και στο πλαίσιο των μεταμοσχεύσεων ή κυττάρων του αίματος όπουείναι δυνατή, αλλά σπάνια.
Ο χρόνος επώασης είναι περίπου πέντε ως επτά βδομάδες. Ο ακριβής καθορισμός του χρόνου δεν είναι δυνατός, επειδή για διάφορους λόγους είναι συχνά δύσκολο να προσδιοριστεί η έναρξη της αρχικής μόλυνσης.Πρώτον, μπορεί να υπάρχουν πολλαπλές επαφές με μολυσμένα άτομα, δεύτερον, η έναρξη της νόσου είναι συχνά άγνωστη και τρίτον, οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μολυνθεί δεν αναπτύσσουν κανένα σύμπτωμα.
Συμπτώματα
Στην παιδική ηλικία η λοίμωξη είναι κλινικά σιωπηλή για περισσότερο από το 90% των παιδιών, δηλαδή, τα παιδιά που έχουν πληγεί δεν παρουσιάζουν συμπτώματα της νόσου, αλλά παράγουν αντισώματα μόνον ως ένδειξη μιας ανοσολογικής απόκρισης στο αντίστοιχο ιό.
Σε εφήβους και νεαρούς ενήλικες, η μόλυνση με τον ιό Epstein-Barr είναι κλινικά σιωπηλή στο 50% των περιπτώσεων, και το άλλο μισό των ασθενών παρουσιάζει την εικόνα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης. Το ποσοστό των συμπτωματικών λοιμώξεων με τον ιό CMV εξαρτάται επίσης από την ηλικία και είναι συγκρίσιμο με τη μόλυνση με EBV. Ωστόσο, τα παιδιά με συμπτωματική λοίμωξη CMV έχουν πιο συχνά λεμφαδενοπάθεια από ότι οι συμπτωματικοί ενήλικες. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς από την άλλη σπάνια παρουσιάζουν συμπτώματα.
Η λοιμώδης μονοπυρήνωση συνοδεύεται συνήθως από τρία χαρακτηριστικά συμπτώματα:
§  Πονόλαιμος
Ο πονόλαιμος μπορεί να είναι αρκετά έντονος, επίσης οι αμυγδαλές είναι συχνά πρησμένες και με λευκό επίχρισμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η λοιμώδης μονοπυρήνωση σε αυτό το στάδιο της νόσου συγχέεται με μια πυώδη αμυγδαλίτιδα (στρεπτοκοκκική φαρυγγίτιδα), επειδή τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Γι’αυτό η πυώδης φαρυγγοαμυγδαλίτιδα αποτελεί την κύρια διαφορική διάγνωση της λοιμώδους μονοπυρήνωσης.
§  Πυρετός
Ο πυρετός αναφέρεται στο  90% των περιπτώσεων και διαρκεί 10-14 ημέρες στη λοιμώδη μονοπυρήνωση,μια περίοδος σχετικά μεγάλη.
§  Διόγκωση των λεμφαδένων
Οι τραχηλικοί λεμφαδένες διογκώνονται σε ασθενείς με λοιμώδη μονοπυρήνωση στο 80-90% των περιπτώσεων, ως επί το πλείστον και από τις δύο πλευρές ώς επίσης και οι λεμφαδένες στην περιοχή του σβέρκου. Η διόγκωση μπορεί να είναι μεγάλη και επώδυνη. Σπανιότερα, διογκώνονται και οι μασχαλιαίοι καθώς και οι βουβωνικοί λεμφαδένες.
Εκτός από αυτά τα τρία κύρια συμπτώματα εμφανίζονται συχνά μια έντονη δυσφορία, πονοκέφαλος, μυαλγίες και πόνος στις αρθρώσεις, ναυτία και σπάνια βήχας και μερικές φορές οξύ κοιλιακό άλγος και διάρροια. Ορισμένοι ασθενείς παρουσιάζουν κατά τις πρώτες ημέρες της ασθένειας, εξάνθημα στο σώμα, που μοιάζει με της ερυθράς αλλά όχι πολύέντονο. Ο στοματικός βλεννογόνος και η γλώσσα των ασθενών μπορεί επίσης να παρουσιάσουν ερυθρότητα.
Ως μέρος της νόσου εμφανίζεται στο 50-60% των ασθενών σπληνομεγαλία, η οποία είναι πιο έντονη στην αρχή της δεύτερης εβδομάδας της ασθένειας και στη συνέχεια υποχωρεί μέσα σε επτά έως δέκα μέρες.
Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί και ηπατομεγαλία και τα ένζυμα του συκωτιού (γνωστά ως τρανσαμινάσες) των προσβεβλημένων ασθενών μπορεί να είναι σημαντικά αυξημένα για αρκετές εβδομάδες. Όσο αφορά χρόνια ηπατική βλάβη μετά από λοίμωξη με EBV ή CMV, δεν υπάρχουν αξιόπιστες αναφορές, που να το συνδέουν.
Τα οξέα συμπτώματα της λοιμώδους μονοπυρήνωσης,συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε δύο έως τρεις βδομάδες, αλλά πολλοί ασθενείς νιώθουν εύκολα κόπωση,εξάντληση και μυαλγίες για εβδομάδες ή μήνες μετά, με μόνο μια ελαφρά σωματική και ψυχική εξάντληση. Ο ιός Epstein-Barr παραμένει μετά τη μόλυνση στο σώμα - όπως όλους τους ιούς του έρπητα - και μπορεί να επανενεργοποιηθεί υπό ανοσοκαταστολή, προκαλώντας περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές ασθένειες.
Τι επιπλοκές μπορούν να συμβούν;
Οι επικίνδυνες επιπλοκές της νόσου, αφορούν την φλεγμονή διαφόρων οργάνων. Παραδείγματα είναι, μια φλεγμονή του καρδιακού μυός (μυοκαρδίτιδα), φλεγμονή των νεφρών (νεφρίτιδα) ή πνευμονία.
Μερικές φορές οι ασθενείς παρουσιάζουν στην οξεία φάση της νόσου, επίσης την εικόνα της ηπατίτιδας (φλεγμονή του ήπατος), η οποία είναι όμως σπάνια (σε λιγότερο από 5% των περιπτώσεων) με εμφάνιση ίκτερου.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, μια ακραία διόγκωση του σπλήνα οδηγεί σε ρήξη σπληνός (σκάσιμο της σπλήνας). Αυτό αποτελεί την απόλυτη έκτακτη κατάσταση, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε εσωτερική αιμορραγία μέχρι θανάτου. Για το λόγο αυτό, οι ασθενείς με σπληνομεγαλία, πρέπει να παρακολουθούνται κλινικά, λίγες εβδομάδες μετά την μόλυνση.
Σε ασθενείς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα  (ασθενείς που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική θεραπεία, ασθενείς με λοίμωξη HIV,η χημειοθεραπεία) μπορούν να παρουσιάσουν επιπλοκές όπως μηνιγγίτιδα ή νευρίτιδες, οι  οποίες στη συνέχεια έχουν κακή πρόγνωση.
Διάγνωση
Η διάγνωση γίνεται με βάση την κλινική εικόνα η/και την ανίχνευση αντισωμάτων του ιού, η ακόμα τον ίδιο τον ένοχο ιό στο αίμα η και στα ούρα.
Θεραπεία
Μια ειδική αντι-ιική θεραπεία κατά του ιού Epstein-Barr δεν είναι απαραίτητη. Η λοίμωξη αντιμετωπίζεται με συμπτωματική αγωγή. Αυτή περιλαμβάνει τη παρακολούθηση,αντιπυρετικά και  αντιβηχικά φάρμακα.
Η παρακολούθηση με εξετάσεις γενικής αίματος και των ηπατικών ενζύμων, η με τυχόν υπερηχογραφήματα του συκωτιού και του σπλήνα, μπορεί να είναι απαραίτητη σε κάποιους μόνο ασθενείς.
Μπορούμε να αποτρέψουμε την ασθένεια;
Καθώς η νόσος σε πολλούς ανθρώπους διάγει χωρίς συμπτώματα, δεν είναι πάντοτε δυνατόν να προστατευτούμε από τη μετάδοση της λοίμωξης. Επίσης οι φυσιολογικές διαπροσωπικές επαφές, δεν είναι παράγοντας κινδύνου για την μετάδοση της νόσου.
Ο εμβολιασμός κατά της λοιμώδους μονοπυρήνωσης βρίσκεται σήμερα στο στάδιο των κλινικών δοκιμών.
Ποια είναι η πρόγνωση;
Η πρόγνωση της νόσου είναι γενικά καλή. Οι προσβεβλημένοι ασθενείς αποθεραπεύονται πλήρως, αν και μπορεί να χρειαστεί μεγάλος χρόνος αποκατάστασης.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2015

Ερωτήσεις για τον καρκίνο

Τι  είναι ο καρκίνος;
Ø  Ο καρκίνος είναι μια ασθένεια  των κυττάρων του σώματος ,η οποία μπορεί να προσβάλλει κάθε ιστό και όργανο . Υπάρχουν περισσότερα από 200 διαφορετικά είδη καρκίνου,που έχουν όμως 2 κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία: την απεριόριστη αύξηση των κυττάρων και τις δυσλειτουργίες τις οποίες προξενεί αυτή. Φυσιολογικά, τα κύτταρα αναπτύσσονται με έναν συγκεκριμένο ρυθμό έτσι ώστε να αντικαθιστούν αυτά που πεθαίνουν. Σε αρκετές όμως περιπτώσεις ο οργανισμός μπορεί να παράγει περισσότερα κύτταρα από εκείνα που πραγματικά χρειάζεται. Η συγκέντρωση αυτών των παραπάνω κυττάρων έχει σαν αποτέλεσμα την δημιουργία όγκων. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι συνήθως καλοήθεις. Για να γίνει ένας όγκος επικίνδυνος πρέπει τα κύτταρα που τον αποτελούν να εισβάλλουν σε ιστούς και να μεταφερθούν σε άλλα μέρη του σώματος, κάτι που λέγεται μετάσταση.
Ποια είναι τα συμπτώματα του καρκίνου;
Ø  Τα συμπτώματα εξαρτώνται από το είδος του καρκίνου και το που βρίσκεται .
Για παράδειγμα ο καρκίνος του πνεύμονα και των αναπνευστικών οδών, κάνει συριγμό ή δυσκολία στην αναπνοή, χρόνιο βήχα ή πόνο στο στήθος. Άλλα συμπτώματα είναι               Συχνοί πυρετοί ή λοιμώξεις, δυσκολία στην κατάποση, διόγκωση των λεμφαδένων ή εξογκώματα στο λαιμό, τις μασχάλες ή τη βουβωνική χώρα, αδυναμία ή κόπωση, φούσκωμα στην κοιλιά, αίσθημα κορεσμού ή ανορεξία, αιμορραγία από το ορθό ή αίμα στα κόπρανα, στομαχικές διαταραχές ή στομαχόπονος, μια πληγή που δεν επουλώνεται ή αιμορραγεί εύκολα,απώλεια βάρους κλπ
Ø  Εξαρτάται από το φύλο και την ηλικία.Για παράδειγμα στα παιδιά είναι η λευχαιμία,οι εγκεφαλικοί όγκοι,τα λεμφώματα,το νευροβλάστωμα,το οστεοσάρκωμα.Στους άντρες είναι ο καρκίνος του πνεύμονα και του προστάτη. Στις γυναίκες είναι του μαστού,του τραχήλου της μήτρας, του πνεύμονα κα.
Υπάρχουν είδη καρκίνου που μπορούν να αποφευχθούν μέσω προλήψεων;
Ø  Η πρόληψη εφαρμόζεται για όλα τα είδη καρκίνου. Για παράδειγμα η σωστή διατροφή,η αποφυγή του καπνίσματος,η συνετή χρήση ηλεκτρονικών συσκευών,η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο,η σωματική άσκηση καθώς και ο εμβολιασμός με τα εμβόλια που υπάρχουν για κάποιες μορφές είναι παράγοντες που δρούν στη κατεύθυνση της πρόληψης.
Πως αντιμετωπίζεται ο καρκίνος; Ποιοι  μέθοδοι ακολουθούνται;
Ø  Τα όπλα κατά του καρκίνου είναι τρία.Η χημειοθεραπεία,η χειρουργική και η ακτινοθεραπεία,μόνα τους η σε συνδιασμό.
Ø  Υπάρχουν άμεσες και απώτερες.Στίς άμεσες να αναφέρουμε τις αλλεργίες,τις αναγούλες,εμέτους,εξανθήματα κα και στις απώτερες την ανοσοκαταστολή με πυρετό,λοιμώξεις,στοματίτιδες,ενδοκρινολογικά,καρδιολογικά και νευρολογικά προβλήματα,στείρωση ,ακόμα και δεύτερος καρκίνος.
Ποιοι  είναι οι νέοι μέθοδοι  που σήμερα βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο; Υπάρχουν νέες εξελίξεις στο θέμα αυτό;
Ø  Οι επιστήμονες ερευνούν συνεχώς για την πιο αποτελεσματικη αντιμετώπιση του καρκίνου.Καινουργια φάρμακα αλλά και διαφοροποιητικοί παράγοντες,μονοκλονικά αντισώματα,στοχευμένες θεραπείες καθώς και η μηχανική του DNA στις μεταμοσχεύσεις,κάτι που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα στην Αγγλία είναι μερικές αρκετά υποσχόμενες νέες θεραπείες.
Πιστεύετε  ότι υπάρχει πιθανότητα να βρεθεί θεραπεία για τον καρκίνο;
Ø  Ναι πιστεύω ότι με την καλύτερη κατανόηση του καρκίνου και τις έρευνες θα βρεθεί κάποια στιγμή η απόλυτη θεραπεία.
Αυξήθηκε ο κόσμος που έχει αυτή την ασθένεια ;
Ø  Στα παιδιά η συχνότητα είναι περίπου η ίδια ,αλλά στους ενήλικες έχει αυξηθεί σε ανησυχητικά επίπεδα.Μελέτη από το Ηνωμένο Βασίλειο του Ιανουαρίου 2015 ανεβάζει την συχνότητα στο 1 στους 3 ενήλικες να πάθουν καρκίνο κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Πως οι καθημερινές συνήθειες κάποιων  ατόμων τους οδηγούν στο να πάθουν καρκίνο;
Ø  Η καθιστική ζωή,το κάπνισμα,η εκθεση στον ήλιο και στην ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία  η κακή διατροφή δρούν προς τη κατεύθυνση δημιουργίας καρκίνου η τουλάχιστον βοηθούν σε αυτό.
Είναι κληρονομικό;
Ø  Υπάρχουν μορφές καρκίνου που έχουν κληρονομική επιβάρυνση.Οχι όμως ολες.


Ø  Αυτό εξαρτάται από το είδος που έχουμε μπροστά μας.Γινονται όμως απεικονιστικές εξετάσεις (απλή ακτινογραφία,αξονική η μαγνητική,υπέρηχοι),εξετάσεις αίματος ,ούρων ,ασκιτικού υγρού κα,ανάλογα με την περίπτωση
Πως γίνεται η διάγνωση ;
Ø  Με τις διάφορες εξετάσεις που αναφέραμε πιο πάνω
Το ποσοστό επιτυχίας των θεραπειών είναι μικρό ή μεγάλο;
Ø  Στα παιδιά η πρόγνωση είναι πολύ καλή και φτάνει γενικά στο 80%  επιτυχία. Στους ενήλικες η επιτυχία είναι πολύ χαμηλότερη.
Κάποιος που πάσχει από καρκίνο πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένη διατροφή;
Ø  Πρέπει να αποφεύγει τα τρόφιμα με μεγάλο μικροβιακό φορτίο και μύκητες κατά την διάρκεια της χημειοθεραπείας.
Τι πρέπει να προσέχει κάποιος μετά την θεραπεία;

Ø  Τίποτα συγκεκριμένο παρά μόνο να ελέγχεται από το γιατρό του περιοδικά για την καλή λειτουργία όλων των οργάνων του σώματος του.


Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2015

10 λόγοι γιατί τα παιδιά σας πρέπει να έχουν κατοικίδιο

Για δεκαετίες τώρα, η συζήτηση συνεχίζεται - είναι καλό για τα παιδιά να μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα; Υπάρχουν πολλοί θετικοί λόγοι για τους οποίους τα παιδιά θα πρέπει να έχουν ένα κατοικίδιο. Όχι μόνο διδάσκουν στα παιδιά πολλές δεξιότητες της ζωής, αλλά είναι επίσης θαυμάσιοι φίλοι.
 Δείτε 10 λόγους για τους οποίους το παιδί σας θα πρέπει να έχει ένα κατοικίδιο.
1. Ευθύνη
Τα παιδιά με κατοικίδια  αναπτύσσουν το αίσθημα της ευθύνης και της μέριμνας για τους άλλους νωρίς στη ζωή. Τα  κατοικίδια χρειάζονται φροντίδα και προσοχή όλη την ώρα. Εξαρτώνται από τους ανθρώπους τους για να τραφούν, να ψυχαγωγηθούν και να ασκούνται. Τα παιδιά που είναι ενεργά στο μεγάλωμα ενός κατοικίδιου μαθαίνουν πώς να δείχνουν κατανόηση και συμπόνοια. Μαθαίνοντας πώς να είναι υπεύθυνα για ένα άλλο πλάσμα θα τους ωθήσει να φροντίζουν καλύτερα τον ίδιο τον εαυτό τους.
Είναι σημαντικό για τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων να βοηθούν τα παιδιά τους να ασχοληθούν με τα κατοικίδια, αυξάνοντας σταδιακά την ευθύνη τους με τη πάροδο του χρόνου. Όταν είναι μικρά, τα παιδιά μπορούν να βοηθούν τους γονείς τους να γεμίζουν τα δοχεία με φαγητό και νερό. Καθώς μεγαλώνουν, η βοήθεια θα μπορεί να αυξάνεται σταδιακά.
2. Αυτοπεποίθηση
Μαζί με την ευθύνη για ένα κατοικίδιο ζώο φτιάχνεται και το αίσθημα της αυτοπεποίθησης. Όταν τα παιδιά πετυχαίνουν στο μεγάλωμα του κατοικίδιου τους, αισθάνονται καλά για τον εαυτό τους. Με τη σειρά, αυτό αυξάνει την αυτοεκτίμηση και έχουν ένα αέρα σιγουριάς για τον εαυτό τους. Είναι, κατά μία έννοια, περήφανοι για τα επιτεύγματά τους.
3. Λιγότερο επιρρεπή σε αλλεργίες και άσθμα
Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια ζώα είναι λιγότερο επιρρεπή να αναπτύξουν αλλεργίες και άσθμα. Όταν εκτεθούν στο τρίχωμα κατοικίδιων ζώων και σε άλλα αλλεργιογόνα πριν την ηλικία του ενός έτους, τα παιδιά έχουν την τάση να αναπτύσσουν ισχυρότερο ανοσοποιητικό σύστημα με τις μισές πιθανότητες να αναπτύξουν σοβαρές αλλεργίες αργότερα στη ζωή.
4. Άσκηση και παιχνίδι
Τα κατοικίδια, κυρίως  τα σκυλιά, χρειάζονται άσκηση και παιχνίδι. Οι δραστηριότητες που τα παιδιά συμμετέχουν με τα κατοικίδια τους είναι συνήθως φυσικές. Αυτό επιτρέπει σε αγόρια και κορίτσια να παραμένουν σε φόρμα. Σε γενικές γραμμές, οι οικογένειες περνούν περισσότερο χρόνο έξω όταν έχουν κατοικίδια. Ο ήλιος και ο καθαρός αέρας είναι καλά για όλους. Μαθαίνοντας για την ανάγκη άσκησης των ζώων για να παραμείνουν υγιή, βοηθά τα παιδιά να εφαρμόζουν τις ίδιες έννοιες και για τη δική τους υγεία.
5. Ηρεμία
Τα κατοικίδια τείνουν να επιφέρουν μια αίσθηση ηρεμίας στα παιδιά. Μερικά παιδιά είναι πιο χαλαρά περιτριγυρισμένα  από κατοικίδια παρά από άλλους ανθρώπους. Όπως και οι ενήλικες, τα παιδιά στρέφονται προς τα κατοικίδια  τους όταν αισθάνονται θλιμμένα, θυμωμένα, ή αναστατωμένα. Με ένα μαγικό τρόπο τα κατοικίδια θα φέρουν ηρεμία στη κατάσταση και θα προσφέρουν στους ανθρώπους τους μια άνευ όρων αγάπη.
6. Ανακουφίζει το άγχος
Προς την ίδια κατεύθυνση της διατήρησης της παιδικής ηρεμίας, τα σκυλιά είναι επίσης καλά σαν αγχολυτικά. Όντας δίπλα από σκυλιά μπορεί να είναι εξαιρετικά θεραπευτικό για όλη την οικογένεια. Απλά αγκαλιάζοντας τον οικογενειακό  σκύλο μπορεί να επιφέρει μια αίσθηση ασφάλειας και προστασίας για τα παιδιά, όσο και  την υπόλοιπη οικογένεια. Συχνά, οι άνθρωποι στρέφονται προς τα σκυλιά τους για να νιώθουν άνεση. Είναι καλοί ακροατές και ποτέ δεν μιλάνε. Ποτέ δεν προσπαθούν να δώσουν συμβουλές, όταν δεν θέλει κανείς. Είναι απλά εκεί και ηρεμούν  τους ανθρώπους που είναι εκνευρισμένοι και αγχώδεις.
Παρά το γεγονός ότι οι γάτες δεν είναι τόσο συμπονετικές, ως κατοικίδια, μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση από το υπερβολικό άγχος.Το μαλακό τρίχωμα  και το γουργουρητό  τους μπορούν να βοηθήσουν τους ιδιοκτήτες τους να νιώσουν μια αίσθηση ηρεμίας. Οι γάτες έχουν καλά χαρακτηριστικά- απλά δεν θέλουν να το δείχνουν πολύ συχνά.
7. Βελτίωση Δεξιοτήτων Ανάγνωσης
Πολλά παιδιά νιώθουνι πιο άνετα διαβάζουν μεγαλοφώνως στα κατοικίδια από ό, τι σε άλλους ανθρώπους. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή τα κατοικίδια δεν κρίνουν, δεν διορθώνουν  και δεν αναγκάζουν  τα παιδιά να το  ξαναδιαβάσουν. Βασικά η βελτίωση των δεξιοτήτων ανάγνωσης επιτυγχάνεται με την επανάληψη. Όσο περισσότερο τα παιδιά διαβάζουν, τόσο καλύτερα θα γίνονται σε αυτό. Σε μικρότερες ηλικίες, το καλύτερο είναι για τα παιδιά να διαβάζουν δυνατά, έτσι ώστε να μπορούν να ακούν τον εαυτό τους.
Όταν τα κατοικίδια χρησιμοποιούνται για να βοηθήσουν τα παιδιά να διαβάζουν,στηρίζουν ουσιαστικά τη βελτίωση της ευχέρεια λόγου. Η προφορική αυτή εξάσκηση που κάνουν τα παιδιά αναγιγνώσκοντας στα κατοικίδια τους τα  βοηθά να γίνουν άπταιστοι αναγνώστες, με καλύτερη κατανόηση αυτών που διαβάζουν.
8. Μαθαίνουν για τις συνέπειες
Η φροντίδα των κατοικίδιων μπορεί να διδάξει στα παιδιά σε μεγάλο βαθμό για τις συνέπειες. Όταν το κατοικίδιο δεν φροντίζεται σωστά, τα αποτελέσματα είναι πραγματικά και εύκολο για τα παιδιά να τα κατανοήσουν. Εάν τα ψάρια δεν τρέφονται, θα πεθάνουν. Αν τα σκυλιά δεν ασκούνται, θάναι ανήσυχα. Όταν οι γάτες αγνοούνται, θα προσπαθήσουν να πάρουν εκδίκηση και να κάνουν μια κακία. Αν ένα κλουβί χάμστερ δεν καθαριστεί, θα αρχίσει πραγματικά να μυρίζει άσχημα.
9. Μαθαίνουν για τη δέσμευση
Μεγαλώνοντας  ένα ζώο είναι μια τεράστια δέσμευση από την πλευρά του ανθρώπου. Τα κατοικίδια δεν είναι πράγματα που τα παιδιά μπορούν απλά να βάλουν στο ράφι όταν κουραστούν με τη φροντίδα τους. Θα πρέπει να τρέφονται, να καθαρίζονται, να ασκούνται, να παίζουν, και να παίρνουν  αγάπη κάθε μέρα. Έχοντας ένα κατοικίδιο ζώο είναι μια συνολική δέσμευση και δεν μπορεί ποτέ να αντιμετωπίζεται ως μια εργασία μερικής απασχόλησης. Αυτό διδάσκει τα παιδιά να δεσμεύονται και να ακολουθούν μια πορεία και ένα στόχο.
10. Πειθαρχία
Όταν μεγαλώσουν με ένα κατοικίδιο, τα παιδιά μαθαίνουν πολλά για την πειθαρχία. Εάν έχουν ένα σκυλί στο σπίτι, μαθαίνουν να το εκπαιδεύουν και να το διδάσκουν πώς να ακούει. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι έχοντας ένα σκυλί βοηθά τα παιδιά να μάθουν για την πειθαρχία. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οι γάτες πειθαρχούν στους  ιδιοκτήτες τους εκ φύσεως .
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους τα παιδιά επωφελούνται όταν έχουν κατοικίδια. Υπάρχουν πολλές δεξιότητες της ζωής που τις μαθαίνουν σαν αποτέλεσμα της φροντίδας για ένα άλλο ον, και της δέσμευσης για την ευθύνη.
Ως πρόσθετο πλεονέκτημα, τα παιδιά θα μοιράζονται τα παιδικά τους χρόνια με τους καλύτερους φίλους.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015

Σηκώστε το παιδί από τον καναπέ !!

Το παιδί σας σπαταλά ατέλειωτες ώρες μπροστά από οθόνες και σπάνια παίζει με φίλους; Κάντε το να δραστηριοποιηθεί

Χαρίστε του δώρο-πρόκληση 
Aντί για ηλεκτρονικά παιχνίδια, επιλέξτε μπάλες, ρακέτες, σκοινάκι κλπ. Στόχος είναι το παιδί να αγαπήσει την κίνηση. Ενθαρρύνετέ το να τρέξει, να παίξει και μέσα από το παιχνίδι να αισθανθεί ότι η άσκηση είναι διασκεδαστική. 

Ενδιαφερθείτε για τις δικές του επιθυμίες 
Δώστε τα κατάλληλα ερεθίσματα, ώστε να είναι σε θέση να επιλέξει ό,τι του αρέσει. Σκεφτείτε συγκεκριμένες δραστηριότητες που του ταιριάζουν.

Όχι πίεση 
Αποφύγετε την πιεστική συμπεριφορά που έχει συνήθως αντίθετα αποτελέσματα. Στόχος είναι να αγαπήσει την άσκηση και να την εντάξει σταδιακά στην καθημερινότητά του. 

Διαλέξτε το χώρο 
Μόλις διαλέξετε τη δραστηριότητα που το ενδιαφέρει, είναι πολύ σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι ο χώρος που θα επιλέξετε είναι ευχάριστος γι’ αυτό.

Η σημασία του προπονητή 
Βεβαιωθείτε ότι επιβλέπεται από τον κατάλληλο προπονητή. Επισκεφτείτε το χώρο και ανακαλύψτε αν ο προπονητής είναι ευχάριστος και εάν δείχνει ενδιαφέρον για το παιδί σας. Είναι πολύ ουσιαστικό η συμπεριφορά του να ταιριάζει με τη φιλοσοφία της οικογένειάς σας. 

Προσέξτε τι σας λέει 
Όσο προσεκτική επιλογή και αν έχετε κάνει, μόνο η συμπεριφορά του παιδιού σας μπορεί να την επιβεβαιώσει. Παρακολουθήστε το όταν γυρνάει από τις προπονήσεις και προσπαθήστε να καταλάβετε αν έχει περάσει καλά. Ζητήστε του να σας διηγηθεί τις εμπειρίες του με τους συμπαίκτες και τον προπονητή του. O ενθουσιασμός είναι η καλύτερη διαβεβαίωση ότι το παιδί είναι ευχαριστημένο με τη νέα του δραστηριότητα.

Δηλώστε συμμετοχή 
Γίνετε εσείς το πρότυπο. Συμμετέχετε σε διάφορες αθλητικές δραστηριότητες μαζί του. Περπατήστε αντί να χρησιμοποιήσετε αυτοκίνητο, προτιμήστε τις σκάλες αντί του ανελκυστήρα, πηγαίνετε βόλτες με το ποδήλατο, οργανώστε εκδρομές και πεζοπορίες.

Επιτυγχάνοντας όλα τα πιο πάνω……

…Το παιδί σας θα έχει περισσότερες πιθανότητες να ακολουθήσει τον ίδιο τρόπο ζωής ως ενήλικας ζώντας έτσι μία καλή ζωή!


Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy


Ιστιοκύτωση

Η ιστιοκυττάρωση του Langerhans-LCH (Αυστριακός βιολόγος που περιέγραψε  τη νόσο), είναι η κατάσταση κατά την οποία ορισμένα λευκά αιμοσφαίρια, που ονομάζονται ιστιοκύτταρα η κύτταρα του Langerhans, αναπτύσσονται εκτός ελέγχου.
Σε ένα υγιές άτομο, τα κύτταρα αυτά βοηθούν στην καταπολέμιση ξλένων στοιχείων και στην προστασία από τις  μολύνσεις. Αλλά στην ιστιοκυττάρωση, τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται τόσο γρήγορα ώστε να στοιβάζονται και μπορεί να βλάψουν το σώμα αντί να το προστατεύουν.
Αυτή η ασθένεια δεν είναι καρκίνος, αλλά έχει παρόμοια χαρακτηριστικά της ταχείας κυτταρικής ανάπτυξης. Εκτός από την ταχεία ανάπτυξη τους, τα κύτταρα είναι φυσιολογικά. Οι γιατροί που εξειδικεύονται στη θεραπεία του καρκίνου και των αιματολογικών κακοηθειών, χειρίζονται επίσης, την ιστιοκυττάρωση.
Μερικοί άνθρωποι με την ασθένεια αυτή έχουν περίσσεια κυττάρων και παρουσιάζουν βλάβη σε μια μόνο περιοχή ή όργανο στο σώμα τους. Άλλοι έχουν επιπλέον κύτταρα σε πολλά μέρη σε όλο το σώμα τους.
Τα οστά είναι το όργανο με τους πιο συχνούς εντοπισμούς  - κυρίως τα οστά του κρανίου, αλλά επίσης και σε άλλα μέρη, όπως στην σπονδυλική στήλη, χέρια και πόδια. Αυτή η ασθένεια μπορεί να επηρεάσει πολλά συστήματα του οργανισμού.
Περίπου 80% έως 90% των παιδιών θα ιαθούν από την ασθένεια αυτή με τη θεραπεία. Μερικές φορές φεύγει σιγά-σιγά από μόνη της. Μπορεί όμως να είναι σοβαρής μορφής, ακόμη και θανατηφόρα σε κάποιες  περιπτώσεις. Μπορεί επίσης να επανέλθει αργότερα στη ζωή.
Η Ιστιοκυττάρωση  του Langerhans είχε κι άλλα ονόματα, επίσης  υπάρχουν υπότυποι της νόσου. Έτσι μπορείτε να ακούσετε ή να δείτε ένα από αυτά τα ονόματα:
·         Διάχυτη δικτυοενδοθηλίωση
·         Ηωσινοφιλικό κοκκίωμα
·         Νόσος Hand -Schüller-Christian
·         Σύνδρομο Hashimoto-Pritzker
·         Ιστιοκύττωση Χ
·         Κοκκιωμάτωση από κύτταρα του Langerhans
·         Νόσος Letterer-Siwe
·         Μη λιπιδική δικτυοενδοθηλίωση
·         Ιστιοκυττάρωση Τύπου ΙΙ
Ιστιοκυττάρωση  Langerhans στα παιδιά
Η ιστιοκυττάρωση  παρουσιάζεται σε άτομα οποιασδήποτε ηλικίας , αλλά είναι πιο συχνή σε παιδιά. Περίπου στα τρία τέταρτα των ασθενών παρουσιάζεται πριν από την ηλικία των 10 ετών. Είναι όμως πιο συχνή σε παιδιά ηλικίας 1 έως 3 ετών.Η συχνότητα είναι  1 κάθε 200000 παιδιά.
Δεν είναι γνωστό τι προκαλεί αυτή την ασθένεια, αλλά γίνονται έρευνες για τα αίτια και τις θεραπείες. Η νόσος μπορεί να αναπτυχθεί εξαιτίας μιας ασυνήθιστης  αντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος. Δεν είναι κληρονομική και δεν μεταδίδεται από άτομο σε άτομο.Είναι μια σπάνια ασθένεια, και πολλοί γιατροί δεν έχουν εμπειρία στην αντιμετώπιση της. Οι πιο κατάλληλοι γιατροί είναι οι παιδοογκολόγοι-παιδοαιματολόγοι επειδή έχουν την εμπειρία στο χειρισμό τέτοιων καταστάσεων.
Επίσης άλλες ειδικότητες γιατρών λαμβάνουν μέρος στην αντιμετώπιση του ασθενούς όπως χειρουργοί και ενδοκρινολόγοι.Το ποιος χειρουργός θα συμμετέχει κάθε φορά εξαρτάται από το πού το παιδί σας έχει την ασθένεια. Για παράδειγμα, ένας ορθοπεδικός χειρουργός αντιμετωπίζει ασθένεια στο οστό. Οι νευροχειρουργοί ή οι ωτορινολαρυγγολόγοι χειρίζονται τα ευρήματα στο κρανίο.
Αν η ασθένεια επηρεάζει την ανάπτυξη, την ακοή, την κίνηση, την ομιλία του παιδιού σας ή άλλες λειτουργίες, θα χρειαστούν ειδικοί που εστιάζουν στις ανάγκες αυτές.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της ιστιοκυττάρωσης Langerhans εξαρτώνται από το ποιούς ιστούς και  όργανα επηρεάζει. Δεν είναι όλα τα παιδιά με την ασθένεια που έχουν τα ίδια συμπτώματα.
Αυτά είναι μερικά από τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανιστούν σε ένα παιδί με την ασθένεια αυτή:
·         Πόνος, πρήξιμο ή βλάβη σε ένα οστό που δεν φεύγει.
·         Σπασμένο οστό χωρίς σαφή λόγο ή μόνο από ένα μικρό τραυματισμό
·         Χαλαρά δόντια όταν δεν θα το περίμενε κανείς , ή πρησμένα ούλα
·         Ωτίτιδα, κύστεις στο αυτί ή ωτόρροια
·         Δερματικό εξάνθημα, στο τριχωτό της κεφαλής ή τους γλουτούς
·         Διόγκωση των λεμφαδένων στο λαιμό
·         Προβλήματα στο συκώτι, τα οποίο μπορεί να προκαλέσουν  ίκτερο, υγρό στην κοιλιά (ασκίτης), διάρροια ή εμέτους
·         Φουσκωμένα μάτια ή άλλα οφθαλμολογικά προβλήματα
·         Εντοπισμοί στους πνεύμονες,βήχας και δυσκολία στην αναπνοή
·         Απώλεια βάρους χωρίς λόγο
·         Αδυναμία λήψης βάρους
·         Ανορεξία ή προβλήματα σίτισης
·         Ανάγκη για πιο συχνή ούρηση από το κανονικό και δίψα (σημάδια ενός προβλήματος υγείας που ονομάζεται άποιος διαβήτης)
·         Βασικά σημάδια μίας ασθένειας, όπως πυρετός, κόπωση και αδυναμία
·         Κεντρικό νευρικό σύστημα (παρεγκεφαλίτιδα, αδυναμία κινήσεως ,πλήρης παράλυση,δυσκολία στη μνήμη / μάθηση / επικοινωνία )
Τα ίδια συμπτώματα μπορεί επίσης να υπάρξουν με άλλα προβλήματα υγείας, γι 'αυτό είναι σημαντικό για ένα παιδί με συμπτώματα όπως αυτά να εξεταστεί από ένα γιατρό για να ανακαλυφθεί η αιτία.
Διάγνωση
Μπορεί να είναι δύσκολο για τους γιατρούς να διαγνώσουν την ασθένεια αυτή, επειδή είναι σπάνια.
Ο γιατρός του παιδιού σας θα ξεκινήσει με μια λεπτομερή εξέταση για να ψάξει για σημάδια της ασθένειας και θα ρωτήσει σχετικά με το ιστορικό του παιδιού σας. Στη συνέχεια μπορεί να προτείνει μια σειρά εξετάσεων για να σας πει τι συμβαίνει στο σώμα του παιδιού σας.
Οι εξετάσεις αίματος  που συνήθως γίνονται μπορούν να δώσουν πληροφορίες σχετικά με το τι συμβαίνει στο αίμα και το μυελό των οστών, καθώς και σε ορισμένα όργανα, όπως το συκώτι.
Ο γιατρός του παιδιού σας μπορεί επίσης να ζητήσει, το παιδί σας να κάνει απεικονιστικές εξετάσεις από το εσωτερικό του σώματός του, όπως ακτινογραφία, αξονική τομογραφία ή MRI (μαγνητική τομογραφία).Αυτές οι μελέτες  επιτρέπουν στο γιατρό να εξετάσει για τούς εντοπισμούς της νόσου, όπως βλάβες στα οστά, τους πνεύμονες του παιδιού σας ή τον εγκέφαλο.
Εάν ο γιατρός υποψιάζεται ότι το παιδί σας μπορεί να έχει Ιστιοκύττωση,θα διενεργήσει μια βιοψία για να το επιβεβαιώσει. Αυτό σημαίνει να πάρει  ένα μικρό κομμάτι του οστού, του πνεύμονα ή του δέρματος ή των λεμφαδένων(μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος του οργανισμού ,σαν φασόλια που εκτείνονται σε όλο το σώμα φιλτράρουν υγρά και λειτουργούν ως κέντρα καταπολέμισης ασθενειών.
Επιλογές θεραπείας
Η θεραπεία της Ιστιοκύττωσης εξαρτάται από το πόσα πολλά μέρη του σώματος επηρεάζονται και ποιά. Εδώ είναι οι κύριες θεραπείες που χρησιμοποιούνται.
·         Χειρουργική
Οι γιατροί μπορούν χειρουργικά να απομακρύνουν τη περίσσεια κυττάρων Langerhans. (χρησιμοποιείται κυρίως για τα οστά).
·         Στεροειδή
Στεροειδή φάρμακα μπορούν να εγχέονται στις περιοχές με περίσσεια κυττάρων Langerhans,η να δίνονται από το στόμα στα πλαίσια πρωτοκόλλων θεραπείας.
·         Αντικαρκινικά φάρμακα
Κυτταροστατικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για να σκοτώνουν τα καρκινικά κύτταρα μπορεί επίσης να βοηθήσουν στον έλεγχο των κυττάρων του Langerhans. Οι γιατροί δίνουν ορισμένα είδη από αυτά τα φάρμακα μέσω ενδοφλέβιας (IV) οδού. Για προβλήματα στο δέρμα, μπορούν να εφαρμοστούν φάρμακα απευθείας στο δέρμα. Οι δόσεις είναι χαμηλότερες από εκείνες που χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο.
·         Ακτινοβολία
Αυτή η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των κυττάρων που βλάπτουν τα οστά και τα καθιστούν αδύναμα. Οι δόσεις είναι χαμηλότερες από εκείνες που χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο.
Πρόγνωση
Η πλειονότητα των ασθενών επιβιώνει. Μερικοί μπορεί να αναπτύξουν χρόνια σοβαρά προβλήματα, ενώ άλλοι επιβιώνουν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις η ασθένεια είναι θανατηφόρα. Συνήθως αυτό συμβαίνει σε βρέφη τα οποία έχουν ταχύτατη επιδείνωση και δεν ανταποκρίνονται σε καμία γνωστή ογκολογική θεραπεία. Επίσης άσχημα προγνωστικά έχουν ασθενείς προσβεβλημένοι στο κεντρικό νευρικό σύστημα όπου σε μερικές περιπτώσεις οι λειτουργίες του εγκεφάλου σταδιακά αποδυναμώνονται με οδυνηρές συνέπειες στην ποιότητα ζωής του ασθενούς.
Οι γιατροί είναι συνήθως σε θέση να συζητήσουν την πιθανότητα της θετικής ανταπόκρισης του ασθενή στη θεραπεία. Επιπλέοω το εάν η ασθένεια ανταποκρίνεται στη θεραπεία συνήθως βασίζεται στήν έκταση της νόσου και στα όργανα που έχουν προσβληθεί. Παρόλα αυτά, είναι συνήθως πολύ δύσκολο να γίνουν σαφείς προβλέψεις γεγονός ιδιαίτερα δυσάρεστο τόσο για το θεράποντα γιατρό όσο και για την οικογένεια.
Είναι δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για έναν ιατρό να πει με βεβαιότητα πως θα αντιδράσει ο κάθε ασθενής στη θεραπεία. Αυτή η αβεβαιότητα κατά τη στη διάγνωση είναι πολύ δυσάρεστη για τον ιατρό και την οικογένεια.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy