Προδρομικός επιχείλιος πλακούντας (Plazenta praevia marginalis)

 Διακρίνουμε μεταξύ ενός βαθιά και κοντά στον τράχηλο τοποθετημένο  πλακούντα και εκείνο που κάθεται εντελώς πάνω από το εσωτερικό στόμιο του τραχήλου.

Επιχείλιος είναι  ο πλακούντας που καλύπτει τον τράχηλο αλλά αυτός διαστέλλεται και δεν καλύπτεται πλήρως.

Έχουμε δηλαδή ένα πλακούντα που  κάθεται βαθιά η κοντά στο εσωτερικό στόμιο του τραχήλου, αλλά δεν καλύπτει εντελώς το εσωτερικό στόμιο του τραχήλου, κάτι που θα αντιστοιχούσε σε κλασσικό προδρομικό πλακούντα.

Αυτό μερικές φορές δεν μπορεί να αναγνωριστεί απευθείας στο υπερηχογράφημα καθότι μπορεί  νάναι πολύ οριακά πάνω στα όρια του στομίου.

Αν ακόμα σε αυτή την κατάσταση υπάρχει στρες η συνουσία, μπορεί να δημιουργηθεί αιμορραγία από τα ακρινά αγγεία, και όπως δείχνει η εμπειρία, ένας επιχείλιος προδρομικός πλακούντας σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο της εγκυμοσύνης, σιγά-σιγά τις περισσότερες φορές μεγαλώνοντας η μήτρα, τον τραβάει προς τα επάνω ,μακριά από το εσωτερικό του τραχήλου.

Αν η γυναίκα δεν αιμορραγεί, θα πρέπει να παραμένει ήρεμη και να συμμορφώνεται με τις συστάσεις του θεράποντα γιατρού. Το ποιες συστάσεις θα πρέπει να γίνουν όσον αφορά την δουλειά και τη κάθε επιβάρυνση , είναι κάτι εξατομικευμένο και επίσης εξαρτάται από το ιστορικό των όποιων αιμορραγιών προϋπήρξαν.

Ο προδρομικός πλακούντας εμφανίζεται σε περίπου 1 στις 200 εγκυμοσύνες , αλλά μόνο στο 20 τοις εκατό από αυτές τις περιπτώσεις καλύπτει εντελώς το τράχηλο της μήτρας. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει μόνο μικρή πιθανότητα για αλλαγή της θέσης όσο προχωρά η εγκυμοσύνη.

Η πιθανότητα αιμορραγίας στην ύπαρξη προδρομικού πλακούντα  είναι υψηλός. Η αιτία της αιμορραγίας είναι είτε η αποκόλληση  του πλακούντα, η φλεγμονή του πλακούντα, ή η ρήξη του πλακούντα.

Οι μελέτες δείχνουν ότι μόνο βαθιά εντοπισμένοι πλακούντες, στις περισσότερες περιπτώσεις κινούνται προς τα πάνω με την περαιτέρω πορεία της εγκυμοσύνης. Όταν βρίσκεται εντελώς μπροστά και επικαλύπτει τον τράχηλο της μήτρας, οι  πιθανότητες  να μετακινηθεί  είναι σημαντικά χαμηλότερες. Αυτή η περίπτωση συμβαίνει σε μόνο στο 20 τοις εκατό.

Σε προδρομικό πλακούντα που η διάγνωση γίνεται πριν την  20η εβδομάδα, η πιθανότητα αιμορραγίας κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι 2,3 τοις εκατό. Οσο περισσότερο προχωρά  η εγκυμοσύνη και η διάγνωση  προδρομικού πλακούντα, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα.

Επιπλέον, οι πιθανότητες μιας ανοδικής κίνησης του πλακούντα είναι  μεγαλύτερες, όσο πιο μακρυά βρίσκεται από το στόμιο του τραχήλου εσωτερικά.

Ο επιχείλιος πλακούντας δεν είναι ένδειξη διενέργειας καισσαρικής τομής, αλλά πάντα αυτό εξαρτάται από την ακριβή απόσταση από το εσωτερικό στόμιο του τραχήλου, όπως επίσης από το ιστορικό αιμορραγιών όπως και την γενικότερη κλινική εικόνα της εγκύου. Από την άποψη αυτή, όλα θα ξεκαθαρίσουν κατά τις εξετάσεις και κλινική αξιολόγηση κατά την 37^η  εβδομάδα κύησης.

Ass Prof Dr med Νίκος Μακρίδης  MD,PhD

Ειδικός Παιδίατρος

Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας

Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

http://drmakrides.blogspot.com.cy

drmakrides@cablenet.com.cy